داستان نگاه عاشقانه

[zolal]

عشق را بی معرفت معنا مکن

زر نداری مشت خود را وا مکن

گر نداری دانش ترکیب رنگ

بین گل ها زشت یا زیبا مکن

خوب دیدن شرط انسان بودن است

عیب را در این و آن پیدا مکن

دل شود روشن ز شمع اعتراف

با کس ار بد کرده ای حاشا مکن

ای که از لرزیدن دل آگهی

هیچ کس را هیچ جا رسوا مکن

زر به دست طفل دادن ابلهی است

اشک ‌را نذر غم دنیا مکن

پیرو خورشید یا آيینه باش

هرچه عریان دیده ای افشا مکن ...