زندگی همانند یک مهمانی است.
آدمهای زیادی را به آن دعوت می کنید.برخی زود می روند،برخی تمام شب را می مانند.برخی با شما می خندند و برخی به شما.و برخی دیر میرسند،اما در انتها، وقتی خوشی تمام می شود، فقط افراد اندکی می مانند،تا شما را در جمع کردن بهم ریختگی ها یاری دهند،و در اغلب اوقات کسانی که باعث این بهم ریختگی ها شده اند،خود در این بین حضور ندارند.آنهایی که می مانند دوسنام حقیقی تان در زندگی هستند،انها کسانی هستند که واقعا اهمیت دارند.