ولى براى اینکه کسانى خیال نکنند پذیرش توبه و یا وسعت رحمت پروردگار و عمومیت آن، بى قید و شرط و بدون حساب و کتاب است، در پایان آیه اضافه مى کند (من بزودى رحمتم را براى کسانى که سه کار را انجام مى دهند مى نویسم، آن‌ها که تقوا پیشه مى کنند، و آن‌ها که زکات مى پردازند، و آن‌ها که به آیات ما ایمان مى آورند) (فساءکتب‌ها للذین یتقون و یوتون الزکاة و الذین هم بآیاتنا یؤ منون)
(تقوا) اشاره به پرهیز از هر گونه گناه و آلودگى است؛ و زکات به معنى وسیع کلمه و طبق حدیث معروف لکل شى زکاة: (براى همه نعمت‌ها و مواهب الهى، زکاتى هست) تمام اعمال نیک را شامل مى شود؛ و جمله و الذین هم بآیاتنا یومنون، ایمان به مقدسات را فرا مى گیرد؛ و به این ترتیب آیه مشتمل بر یک برنامه کامل و جامع است؛ و اگر زکات را به معنى خصوص زکات مال تفسیر کنیم، ذکر آن از میان سایر وظائف الهى به خاطر اهمیتى است که در عدالت اجتماعى دارد.
در حدیثى از پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم) چنین نقل شده است که حضرت مشغول نماز بود، شنید مرد عربى مى گوید: اللهم ارحمنى و محمدا و لا ترحم معنا احدا (خداوندا تنها من و محمد (صلى اللّه علیه و آله و سلّم) را مشمول رحمت قرار بده و هیچکس دیگر را در این رحمت وارد مکن)! هنگامى که پیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم) سلام نماز را داد رو به او کرده فرمود: لقد تحجرت واسعا! یعنى (موضوع نامحدود و وسیعى را محدود ساختى و جنبه اختصاصى به آن دادى)! اشاره به اینکه رحمت بى پایان خدا به هیچ صورت نمى تواند محدود به من و تو باشد.
