قهوه را بردار و یک قاشق شکر… سم بیشتر
پیش رویم هم بزن آن را دمادم بیشتر
قهوه‌ی قاجاری‌ام همرنگ چشمانت شده‌ست
می‌شوم هرآن به نوشیدن مصمّم بیشتر
صندلی بگذار و بنشین روبرویم، وقت نیست
حرف ها داریم، صدها راز مبهم، بیشتر
راستش من مرد رؤیایت نبودم هیچوقت
هرچه شادی دیدی از این زندگی غم بیشتر
ما دو مرغ عشق، امّا تا همیشه در قفس
ما جدا از هم غم انگیزیم، با هم بیشتر
خاطرت باشد کسی را خواستی مجنون کنی
زخم قدری بر دلش بگذار، مرهم بیشتر
حیف باید شاعری خوشنام بودم در بهشت
مادرم حوّا مقصّر بود، آدم بیشتر
سوخت نصف حرف هایم در گلو…امّا تو را
هرچه می‌سوزد گلویم دوست دارم بیشتر
محمدحسین_ملکیان
کاربر برتر مـاه
