کاربر برتر مـاه
همه می‌پرسند:چیست در زمزمه مبهم آب؟چیست در همهمه دلکش برگ؟چیست در بازی آن ابر سپیدروی این آبی آرام بلندکه تو را می‌برد این گونه به ژرفای خیال
چیست که در خلوت خاموش کبوترها؟چیست در کوشش بی حاصل موج؟چیست در خنده جام؟که تو چندین ساعتمات ومبهوت به آن می‌نگری؟
نه به ابر، نه به آب، نه به برگنه به این آبی آرام بلندنه به این خلوت خاموش کبوترهامن به این جمله نمی‌اندیشم!
به تو می‌اندیشم!
ای سراپا همه خوبیتک وتنها به تو می‌اندیشم
همه وقتهمه جامن به هر حال که باشم به تو می‌اندیشم
تو بدان این راتنها تو بدانتو بیاتو بمان با من، تنها تو بمان!جای مهتاب به تاریکی شب‌ها تو بتابمن فدای تو به جای همه گل‌ها تو بخند
تو بمان با من، تنها تو بمان!
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
