تا ب کجا کشد مرا مستی بی امان تو

[zolal]

دلا با مغان آشنائی طلب
ز پیر مغان آشنائی طلب

به کنج قناعت گرت راه نیست
ز دیوانگان رهنمائی طلبوگر اوج قدست کند آرزو
ز دام طبیعت رهائی طلباگر عارفی راه میخانه گیر
و گر ابلهی پارسائی طلبدوای دل خسته از درد جوی
نوای خود از بینوائی طلباگر صد رهت بشکند روزگار
مکن از خسان مومیائی طلبعبید ار گدائی غنیمت شمار
وگر پادشاهی گدائی طلب