تا ب کجا کشد مرا مستی بی امان تو

[zolal]

شوریده کرد شیوهٔ آن نازنین مرا
عشقش خلاص داد ز دنیا و دین مراغم همنشین من شد و من همنشین غم
تا خود چها رسد ز چنین همنشین مرا