اگه زندگی شبیه یه کتاب باشه دوستان و آدمهای اطراف ما بسته به نوع ارتباطی که باهامون دارن بخشی از اون کتاب هستن...صمیمی‌ترها فصلهای اصلی ان؛ مهم و پر از نکته های ریز و درشت که توی امتحان زندگی خیلی بهشون احتیاج داریم. هر روز و هر لحظه باید مرورشون کرد و از بر شدشون.زیر بعضی‌ها باید خط پر رنگ کشید که از یاد نرن و همیشه جلوی چشم باشن، بعضی ها هم بخش‌ان، بعضی ها پاراگراف، جمله یا حتی یه نقطه!یسریا هم توی حاشیه‌ی کتابن، اما حاشیه بودن هم بد نیست. بعضی حاشیه‌ها جمله های تاکیدی‌ان که توی شرایط خاص بهشون احتیاج پیدا میکنیم.مهم نیست کجای کتاب زندگی بقیه هستیم، فصلیم یا خط... مهم اینه بخش حذفی زندگی هم نباشیم...گاهی چه تلخند فصلهایی که حذف میشن؛ اجبارانه و یا مغرورانه...سمیه_نادی
کاربر برتر مـاه
