كاشكی قهر مي كرديم...
از هم جدا مي شديم...
بعد يه مدت...
بي هوا پيام مي دادی...
'هيچكس تو نميشه'
مي دونی...
خيلی وقته حس نمي كنم...
با بقيه برات فرقی داشته باشم!
گاهی لازمه از هم دور شیم ...
تا جای بعضی چيزا توو زندگيمون خالی شه ...
و بتونیم خوبی و بدی...
بود و نبود كسيو تشخيص بدیم :)نیلوفر_رضایی
.dot. (09-07-2019)
من چقدر دلم خوش بود!
فکر می کردم ...
پاییز که برسد، خودت را ...
می رسانی …
فکر می کردم می دانی...
آدم هر چقدر هم که قوی باشد ...
این غروب های دلگیر را
نمی تواند تنهایی سر کند.
فکر می کردم می دانی ...
این زود شب شدن ها…
این ابرهای تیره در آسمان ...
و باران های گاه و بی گاه…
دمار از روزگارِ آدمِ تنها در می آورد.
فکر می کردم می دانی آدم...
دلش وقت پاییز ...
آن قدر کوچک می شود ....
که جا برای دلتنگی ندارد
اگر دستی نداشته باشد ...
برای گرفتن ...
و گوشی برای شنیدن …
غصه بیچاره اش می کند!
فکر می کردم می دانی اما …
کاش می دانستی …
کاش خودت را می رساندی …فرشته_رضایی
.dot. (09-07-2019)
ارزش بعضی چيزا با به زبون آوردنش از بين می‌ره. اين آخرِ بدبخت بودنه كه به كسی بگی گاهی حالم رو بپرس.
هميشه ديدن يه پيام ناگهانی، شنيدن يه سلام بی‌هوا، از آدمی كه انتظارش رو می‌كشی، می‌تونه حال و روزت رو عوض كنه.
گاهی آدم، خودش رو گم و گور می‌كنه، فقط به اين اميد كه يه نفرِ «مشخص» سراغش رو بگيره. بر خلاف تصور، خوشحال كردن آدمِ غمگين خيلی سخت نيست، فقط كافيه وانمود كنی به يادش هستی.
| پویا جمشیدی |
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول