ولی چقدر درد دارد که به چشم دیگران چون کوهی استوار باشی و در خود هزاران کوهِ درد داشته باشی...
چقدر تلخ میشود اگر روزی دیگران از درونت آگاه شوند ، از خنده ها و شادی های نمایشی ات،
از گریه ها و حسرت های یواشکی ات،
و از حرف های نگفته ات...
آنگاه است که دیگر نه میتوانی الکی بخندی و شاد باشی، و نه میتوانی گریه ات را پنهان کنی...
درد دارد، درد...
امیرحسین_سرمنگانی