معمولأ کودکانی که اعتماد به نفس پایین دارند و به والدین خود وابسته هستند
در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل می‌شوند.
گاهی والدین اضطراب زیادی دارند و ترس نسبت به غریبه‌ها را در وجود فرزندانشان ایجاد می‌کنند
این مسئله باعث می‌شود کودک از برقراری ارتباط با دیگران اجتناب کند.
***
ابتدا باید از بروز مشکل پیشگیری کنیم، بنابراین باید قوانینی را برای ارتباط با غریبه‌ها برای کودکمان وضع کنیم
به عنوان مثال؛ "وقتی من هستم می‌تونی با غریبه‌ها صحبت کنی و با آن‌ها ارتباط برقرار کنی، اما در غیاب من نباید با غریبه‌ها به جایی بروی".
با وضع قوانین برای ارتباط با غریبه‌ها نه تنها از بروز مشکل پیشگیری شده بلکه کودکان از ارتباط با غریبه‌ها احساس ترس نمی‌کنند
البته بعد از وضع قوانین، باید در خانه با کودک تمرین کنید.
اگر عدم ارتباط کودک با غریبه‌ها ترس نبود و به دلیل عدم اعتماد به نفس و وابستگی به والدین بود باید اقداماتی انجام دهیم که او بتواند با غریبه‌ها ارتباط بگیرد
به عنوان مثال؛ هنگامی که فردی از کودک سوالی می‌پرسد والدین به جای کودک پاسخ ندهد و اجازه دهند خود کودک جواب‌گو باشد.
اگر کودک حداقل ارتباط را با دیگران برقرار کرد والدین او را تشویق کنند
و هدیه‌ای بدهند و یا با جملاتی مانند "بهت افتخار می‌کنیم" انگیزه را در کودک ایجاد کنند.
***
اگر کودک به دیگران سلام کرد والدین به او بگویند که "خوشحالم که با دیگران می‌تونی ارتباط بگیری، اگر من اینجا نبودم چه کار می‌کردی؟ "
در محیط بیرون از خانه به کودک مسئولیت دهیم، اجازه دهیم کودک وارد سوپر مارکت شود
و برای خودش خرید کند در چنین موقعیتی کودک در کنار پدر و مادر و یک محیط امن می‌تواند با غریبه‌ها ارتباط گیرد.
ترس از مردم را در کودک نهادینه نکنیم و مدام خطرات را گوش زد نکنیم
چراکه باعث می‌شود کودک نتواند با دیگران ارتباط بگیرد.
***
والدین کوچکترین رفتار اجتماعی کودک را مورد پاداش قرار دهد و خودشان الگو مناسب برقراری ارتباط مناسب با دیگران باشند تا کودک بتواند با آن‌ها همانندسازی کند.
اگر کودک رفتار کم رویی داشت خیلی به او تذکر ندهیم، همچنین اجازه اجتناب از عدم برقرار ارتباط را به کودک ندهیم.
کاربر برتر مـاه
