امروزه دوره‌های مختلف سنی طبقه بندی شده و به مسائل رشدی و طبیعی به صورت جداگانه پرداخته شده است.
کودکی، نوجوانی، جوانی، میانسالی و دوره پیری طبقه بندی دوره‌های مختلف سنی هستند
و زمانی که از اختلال‌های دوران مختلف سنی صحبت می‌کنیم
منظور عوامل فردی، اجتماعی و هیجانی است که عملکرد فرد را دچار مشکل می‌کند.
اگر به رفتار‌های فرد در دوره‌های مختلف رشدی توجه نشود، او دچار مشکل می‌شود.


کودکان در دوران خردسالی مستعد اختلال اضطراب جدایی هستند و برخی از کودکان در خواب خود دچار مشکل می‌شوند
و کابوس می‌بینند، اختلالات وخیم تری مانند اوتیسم نیز در این دوره سنی به وجود می‌آید که اغلب کودکان پیش از مدرسه به آن مبتلا می‌شود.
اختلالات ارتباطی، یادگیری، افسردگی و پرخاشگری از جمله اختلالاتی هستند
که در دوران مدرسه کودک را تهدید می‌کنند، برخی از کودکان
در دوران مدرسه به اختلال بیش فعالی (ADHD) مبتلا می‌شوند که آمار آن رو به افزایش است.
ابتلای افراد به اختلالات مذکور در سن زیر ۱۸ سال در کشورمان بسیار مشاهده می‌شود.


و گاهی والدین اطلاعات زیادی در این خصوص ندارند، به همین دلیل با رفتار‌های نادرست مشکلات بیشتری برای فرزندشان ایجاد می‌کنند.
هنگامی که کودکی لجبازی می‌کند، اگر والدین به شیوه‌ای صحیح به رفتار‌های او پاسخ ندهند
علائم این رفتار پیشرفت می‌کند و در دوره‌های سنی بالاتر به اختلالات دیگری تبدیل می‌شود.
والدین باید نسبت به رفتار‌های فرزندشان در دوره‌های مختلف سنی توجه کنند
و حساس باشند و از ایجاد و پیشرفت انواع اختلالات روانی در او جلوگیری کنند.