در صورت فوت پدر ، حضانت طفل با مادر زنده است.
هر چند این طفل جد پدری یا قیم هم داشته باشد
باز حضانت با مادر است، مگر اینکه مادر صلاحیت نداشته باشد و آن وقت حضات طفل به جد پدری و یا قیم برسد.


فرزند دختر تا ۹ سال قمری و فرزند پسر تا ۱۵ سال قمری تحت حضانت والدین خود هستند.
فرزند دختر پس از اتمام سن ۹ سالگی و فرزند پسر
پس از اتمام سن ۱۵ سالگی در تعیین محل زندگی خود ( نزد پدر یا مادر ) مختار هستند.


پدر یا مادری که حضانت طفل به آن‌ها داده شده حق ندارند طفل را به محلی غیر از محل اقامت طرفین
یا خارج از کشور ببرد و این کار تنها با کسب اجازه از دادگاه امکان پذیر است.
اگر در صورت انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل در حضانت اوست، سلامت روانی و جسمی طفل
در معرض خطر قرار گیرد، دادگاه باید برای حضانت طفل تصمیم‌گیری کند.