کاربر برتر مـاه
ای تمامِ آسمان ها و زمین پابندِ تو
کهکشانی از ستاره پشت هر لبخندِ تو
ای هوایِ تازه پیراهنت چالوسِ من
تکیه گاهِ شانه مردانه ام الوندِ تو
مرزهایِ تازه ای دارد جهانِ شعرِ من!
از بخارا تا نگاهِ آبیِ اروندِ تو_
چشم هایم "شعرِ بیداری" - "وطن" آغوشِ توست
شاعرِ "مشروطه خواهی" آمده در بندِ تو
لحظه ای اخم تو ویران می کند، قدری بخند!
این خراب آباد - آباد است با لبخندِ تو
خوش به حالِ آن نسیمی که از سرِ کوی ات گذشت
ای که گل های تمامِ شهر، خویشاوندِ تو
با منِ بی‌کسِ تنها شده
یــارا تــو بمـــان ،
همه رفتند از ایـن خانه
خدا را تو بمـــان ،
منِ بی برگِ خزان‌دیـده
دگـــر رفتنی‌ام ،!
تو همه بار و بری
تازه بهـارا تو بمـــان ،.
در حال حاضر 2 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 2 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
