پرشد آیینه از گل چینی
آه از این جلوه‌های تزیینی
گفته بودی چگونه می‌گریم
به همین سادگی که می‌بینی
سکه‌ی زندگی دو رو دارد
گاه غمگین و گاه غمگینی
شاخه‌های همیشه بالایی
ریشه‌های همیشه پایینی
عاقبت میهمان یک نفریم
مرگ با طعم تلخ شیرینی