دلـنـوشـتـه های بــآرانـی

[!sh@yl!n!]

چترم را؛
کنار ایستگاهی در مه،
جا گذاشته ام!
خیس و خسته آمده ام...
و حالا؛
شاعر که نه،
بارانم!‏

[!sh@yl!n!]

میگفتی که دوســــــــــتم داری به اندازه تمــــــام قــــــطره هــــــای بــــــــــاران
که بر صــــــــــورتت می ریــزد
ومن نیز دوستــــــــــت دارم
بدون تــــــوجه به چتری که روی سرت گرفته ای.....

[!sh@yl!n!]

بغض هایم را به آسمــــان سپــــرده ام...*

خـــدا به خیـــر کنــــد*

باران

امشــــب را!!!

[!sh@yl!n!]

نفستـ بـــ ــاران است ؛

دل ِ من تشنه ي ِ باريدن ِ ابر ,

دل ِ بي چتر ِ مرا مهمان کن
نفستـ بـــ ــاران است ؛

دل ِ من تشنه ي ِ باريدن ِ ابر ,

دل ِ بي چتر ِ مرا مهمان کن