آن دم که مرا می زده بر خاک سپارید

[zolal]

[zolal]

هر باد که از سوی بخارا به من آید

با بوی گل و مشک و نسیم سمن آیدبر هر زن و مرد کجا بروزد آن بادگویی مگر آن باد همی از ختن آیدنی نی،ز ختن باد چون او خوش نوزد هیچکان باد همی از بر معشوق من آیدهر شب نگرانم به یمن تا تو برآییزیرا که سهیلی و سهیل از یمن آیدکوشم که بپوشم،صنما،نام تو از خلقتا نام تو کم در دهن انجمن آیدبا هر که سخن گویم اگر خواهم و گر نیاول سخنم نام تو اندر دهن آید

[zolal]

[zolal]

[zolal]

ای قـوم بــه حج رفتـه کجایید کجایید

معشــوق همیــن جـاست بیایید بیایید

معشــوق تــو همسـایه و دیــوار به دیوار

در بادیه ســـرگشته شمـــا در چــه هوایید

گــر صـــورت بی‌صـــورت معشـــوق ببینیــد

هــم خـــواجه و هــم خانه و هم کعبه شمایید

ده بـــــار از آن راه بـــدان خـــانه بـــرفتیــــد

یــک بـــار از ایـــن خانــه بــر این بام برآیید

آن خانــــه لطیفست نشان‌هـــاش بگفتیــد

از خــواجــــه آن خــــانـــــه نشانـــی بنماییـــد

یک دستـــه گــل کــو اگـــر آن بـــــاغ بدیدیت

یک گـــوهر جــــان کـــو اگـــر از بحر خدایید

با ایــــن همـه آن رنج شما گنج شما باد

افسوس که بر گنج شما پرده شمایید

[zolal]

[zolal]

[zolal]

چون عهده نمی‌ شود کسی فردا را

حالی خوش کن تو این دل شیدا را

می نوش بماهتاب ای ماه که ماه

بسیار بتابد و نیابد ما را

[zolal]

[zolal]