هرچه آیینه به توصیف تو جان کند نشد
آه، تصویر تو هرگز به تو مانند نشد
گفتم از قصه عشقت گرهى باز کنم
به پریشانى گیسوى تو سوگند، نشد
خاطرات تو و دنیای مرا سوزاندند
تا فراموش شود یاد تو، هرچند نشد
من دهان باز نکردم که نرنجی از من
مثل زخمى که لبش باز به لبخند، نشد
دوستان عاقبت از چاه نجاتم دادند
بلکه چون برده مرا هم بفروشند، نشد
من آخر نفهميدم اين فلسفه " انتخابِ دوم " شُدن را...
تازگى ها رَسم شُده است
انتخابِ دوم شُدن؛
تا به رهگذرى برسى با اِفتخار مى گويد
" انتخابِ دومَش هستم "
نمى دانم ذخيره شُدن راحت است
يا مردمِ اين سَرزمين زيادى بيخيال شُده اند...
به نظرِ من انتخاب دوم شُدن يعنى جايگزين يعنى زاپاس...
يعنى اگر اولى رفت به سمتِ تو مى آيد، تو را " عادت "مى دهد، " وابسته ات " مى كُند و ناگهان به دليل برگشت اولى " رهايت " مى كُند ...
اخر تو مى مانى و يه مُشت خاطره و حَسرت....
کاش میشود تورو داشت...کاش...
دلم برات یه ذره شده...
بخدا مردم برا صدات...
گل تقدیم گل بانوی زندگی من...
چنین کز اضطرابِ ناجوانمردانه دلتنگم
به قدرِ وسعتِ فریادِ یک ویرانه دلتنگم
ز دستِ بختِ ناکام و دلِ ناچار گریانم
به عمقِ انتظارِ زخمیِ یک خانه دلتنگم
دگر مستی علاج درد های من نمیداند
من امروز ازسکوت سرد این میخانه دلتنگم
به رسوایی کشید این عشق بازآی و جنونم بین
که چون حرف دلِ تنها ترین دیوانه دلتنگم
از آن صبحی که شعرِ بوسه پر کردیم در ساغر
به هر بیت از غزلهای می و پیمانه دلتنگم
مرا دیدم به تسخیر خود آوردی در آیینه
که بیش از هر زمان دیگری مستانه دلتنگم
برنگرد...
من ديگر خودم نيستم،
همانطور كه تو خودت نيستي
همانطور
كه عشق
ديگر آن عشق نيست..
همه چيز را خراب كردي؛
حتي خودمان را...
من سالهاست خودم نيستم،
شايد كسي شبيه تو
برنگرد..
كه من اين شباهت را بسيار دوست دارم...
زن رابایدآهسته نوشت
بادل خسته نوشت
بالب بسته نوشت
گرم وپررنگ نوشت
تابدانندكه اگرزن نباشد
عشق نيست
که اگرعشق نباشد
دل نیست
"خیلی مهم است که یک نفر، فقط یک نفر.."
کمی مکث کرد.
انگار بغض راه گلویش را گرفت، اما زود به خودش مسلط شد.
"..یک نفر توی دنیا آدم را از ته دل دوست داشته باشد.می فهمی؟
حتی اگر بد دوست داشته باشد , یعنی از طرز دوست داشتنش خوشت نیاید"
اتوبوسی آمده از تهران
یکی از صندلی هایش خالی است
قطاری می رود از تبریز
یکی از کوپه هایش خالی است
سینماهای شیراز پر از تماشاچی است
که حتما ردیفی از آن خالی است
انگار یک نفر هست که اصلا نیست
انگار عده ای هستند که نمی آیند
شاید،کسی در چشم من است
که رفته از چشمم
نمی دانم
زن، دور و بر ما مثل ملخ بسیار است
بیم قحط است ازین گونه فراوانی‌ها
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
