در این هستی غم انگیز
وقتی حتی روشن کردن یک چراغ ساده ی "دوستت دارم"
کام زندگی را تلخ می کند
وقتی شنیدن دقیقه ای صدای بهشتی ات
زندگی را
تا مرز های دوزخ
می لغزاند!
دیگر ـ نازنین من ـ
چه جای اندوه
چه جای اگر
چه جای کاش
و من
ـ این حرف آخر نیست ـ
به ارتفاع ابدیت دوستت دارم
حتی اگر به رسم پرهیزکاری صوفیانه
از گفتنش امتناع کنم...
ممنونم ک هستی دوست خوب و مهربونم ...
باور داشته باش
با هر لبخندی که می زنی
یک قدم جهان را از خشونت‌ورزی
به سوی مهرورزی هُل داده ای !
پس دریغ نکن ؛
دنیا این روزها از همیشه به لبخند تو محتاج تر است ...
کاربر برتر مـاه
