من آنقدر معمولی هستم که هیچکس شیفته ی حرف زدنم نشود،
قلب هیچکس با دیدنم نلرزد،
کسی برای چشم هایم نمیرد،.
و شعری در وصف پیچ و خم گیسوانم
سروده نشود..
.
من آنقدر معمولی هستم که هیچ کس با
خندیدنم ته دلش ضعف نرود
،
هیچ کس از نبودنم غصه اش نگیرد و جای
خالی ام توی ذوق نزند...
من یک آدم معمولی هستم،
حتی از معمولی هم معمولی تر،
ولی من دوست داشتن را بلدم،
اینکه با تمام وجودم یک نفر را دوست داشته باشم بلدم،
اینکه برای بودنش و ماندنش از جان و دل
هم مایه بگذارم هم بلدم.
من زیادی معمولی هستم،ولی همین معمولی
میداند باید پای خواسته اش بایستد.
همین منِ از معمولی، معمولی تر تمـــام قـد،
پایِ دوست داشتن، ماندن را خـوب بلد است..
کاربر برتر مـاه
