مشاعره

[pariya**]

مثلِ غزلِ پختہ ے سعدی ست نگاهت

هر بار مرورش بکنـــــم باز قشنگ است

[محمد]

[center]تو خود فرشته ای ، نه از این گل سرشته ای
گر خلق ز آب و خاک ، تو مشک و عنبری

[!!yalda!!]

یافتم روشندلی، از گریه های نیمه شب خاطری چون صبح دارم، از صفای نیمه شب

[محمد]

بود آیا که خرامان ز درم باز آیی?
گره از کار فرو بسته ما بگشایی ?

[pantea]

یک وعده خواهم از تو که باشم در انتظار

حاکم تویی در آمدن دیر و زود خویش

[pantea]

من پر از وسوسه ی چشم تو هستم!
تو چطور؟

من از احساس غزلخیز تو مستم!
تو چطور؟

تویی آرامش من, شاخه گل طنازم

من سبو از سر شوق تو شکستم!

تو چطور؟!..

[*somaye*]

روح سحري ، ناز دميدن داريمثل غزلي تازه ، شنيدن دارياي قصه ي روزهاي من بودم و توآنقدر نديدمت كه ديدن داري

[asemani]

یادگار از تو همین سوخته جانی است مرا

شعله از توست اگر گرم زبانی ست مرا

[*somaye*]

این ترانه بوی نان نمی دهدبوی حرف دیگران نمی دهدسفره ی دلم دوباره باز شدسفره ای که بوی نان نمی دهد

[asemani]

در دلم می آیی و هی بیقرارم می کنی
نا امیدم من ؛ چرا امیدوارم می کنی ؟