23 روز برای تولدم مانده است...

[L O S T]

کم کم احساس میکنم یاد گرفته ام جوری بخندم که کسی حتی شک هم نکند درد و غمی هست
آدم این چیزها را زود یاد میگیرد
چون نیاز زندگیست
خنده های تصنعی اگر نبودند آدمی میترکید از جواب هایی که باید هرروزه برای غمگین بودنش
برای نخندیدنش
برای آنجا نرفتن
اینجا نیامدنش میداد
آدمها دروغ‌ها را راحت تر باور میکنند
گاهی باید یک‌ کوچولو مصنوعی خندید
و یک عالمه چرا و چطور و چگونه را دور زد !

[L O S T]

به فکر همه چیز هستند

الا آغوشی که من از دست داده ام

به فکر حقوق بشر

به فکر زندان های دور

حتی بمب های هسته ای

اما کسی به فکر آغوشی که رفت نیست

تمام متکلمین جهان

تمام کشیش های واتیکان

همه علمای مسلمان

خاخام های یهود

موبدان زرتشت

هندوها

بودیست ها

همه و همه

به فکر معصیت های انسان هستند

به فکر زیبایی خدا هستند

به فکر گناهان بشر

هیئت جهنم

هیبت شیطان

شکل عزرائیل

اما کسی به فکر من نیست

به فکر آغوشی که از من دور شده است...

[L O S T]

هیچ زنی را، در هیچ کجای دنیا نمی توانی پیدا کنی که به یک باره عاشق مردی شود.
زن ها آرام آرام در یک مرد جوانه می زنند. اما امان از وقتی که زنی،
در وجود مردش ریشه بدواند. این جور عشق های یک زن را، هیچ تبری نمی تواند از پا در بیاورد.
حالا می خواهد تبر زمان باشد، یا حتی تبر مرگ... اما چرا... همیشه یک استثنا وجود دارد.
و آن برای از ریشه خشکاندن یک زن، خیانت به عشق اوست...


دلنوشته: اگر میخواهی یک زن را برای همیشه داشته باشی ...به او خیانت نکن...

[L O S T]

_گفتم : میگن بیرون بهار اومده
_گفت : باور نکن
_گفتم : چی چیو باور نکن؟! نیگا!
خودت درو وا کن ببین.
_گفت : باور نکن
_گفتم : چته تو؟ یه چیزیت میشه ها!
از پنجره نیگا کن! ببین؛ انگاری سبز پاشیدن رو درختا!
_گفت : باور نکن
_گفتم : نه خیر، اینجوری نمیشه
تقویمو وا کن یه نیگا بنداز شاید سر عقل بیای
_گفت : دیدم، باور نکن
_گفتم : پس کی بهار میاد؟
_گفت : بهار به تقویم و این زرق و برقا نیس که
_گفتم : خیلی ببخشیدا، پس به چیه؟
ول کن این حرفا رو
پاشو، پاشو لباستو عوض کن
یه صفایی بده سر و صورتتو
_گفت : هیچوقت اومدنِ چیزی که قراره بره رو باور نکن
.
از پنجره کوچه رو نگا کردم
دیدم داره برف میباره...





دلنوشته: بهار من تو بودی و دیگه نیستی و رفتی...

[L O S T]

بیا به غار برگردیم!
به بدوی‌ترین بوسه‌ها
که بوی عقدنامه و مهریه نمی‌دادند...
تا عریانی، زننده به حساب نیاید
و زیباترین هدیه‌ی جهان
آتشی باشد که یک روز را
صرف روشن کردنش کنم برای تو...
بیا به غار برگردیم!
به روزگاری که
مایکروویو و تلویزیون را نمی‌شناخت
و در آن رنگین‌کمان اتفاقِ بزرگی بود؛
دندان‌درد
خدا را به یادِ ما می‌آورد
و پیدا کردنِ غذا
سفری عظیم به حساب می‌آمد
که به عشق یک لب‌خندت تن می‌دادم به آن...
بیا به غار برگردیم
تا تماشای مهتاب
اثری هم پای دیدنِ فیلم‌های برتولوچی داشته باشد
و سینه‌ریزی از گوش‌ماهی‌ها
که به دستان خود از ساحل گرد آورده باشمشان
با سِتی از برلیان برابری کند...
تصویری از تو را
بر دیوار غارمان خواهم کشید
تا باستان‌شناسان هزار هزاره‌ی دیگر
بدانند انسان کدام عصر
نخستین کاشفِ عشق بود!



دلنوشته : کاش هرگز به دنیا نمیومدم ...

[L O S T]

[L O S T]

بانوی من ...
ارام جانم...
جان دلم...
مریض که می شوی
پرستار می شوم ...
می آیم و می نشینم کنار تخت دلتنگی ات
موهایت را
با دستانم نوازش می کنم
می روم و قرص ماه را برایت می آورم!
تب که می کنی
در حوض شب پاشویه ات می کنم
حوضی که همان قرص ماه در آن است
و پتوی نم‌دار ابر را
رویت می کشم
دستانت را در دستم می گیرم
و تا خود صبح برایت دعا می خوانم
غصه نخور نازنینم...
تا خورشید سلامی دوباره کند
خوب شده ای...

[L O S T]

[L O S T]

مردانِ واقعی عطرِ دیور و لالیک نمی زنند ، و مارک هایِ گرانِ گوچی و ورساچه نمی پوشند ...
مردانِ واقعی ، عطرِ مردانگی و محبتشان را به کلِ عطرهایِ گران قیمتِ دنیا ترجیح می دهند ...
مردانی که شاید ساده بپوشند ، اما متین حرف می زنند و نجیبانه رفتار می کنند ...
مردانِ واقعی ، برای زنانِ جامعه ، نمادِ امنیت و آرامش هستند ، نه نمادِ ناامنی و وحشت !!!
مردانی که "غیرت" را در لبخند و آسایشِ بانویشان می بینند و اگر روزی آب تویِ دلش تکان خورد ، به مردانگیشان بر می خورد ... !
مردانِ واقعی ، ادعایِ پوشالی ندارند و برایِ ارضایِ روحیه ی والایِ مردانه شان نیاز دارند "مردانگی" کنند نه برایِ جلب توجه !!!
مردانی بزرگ که به حرمتِ آفرینششان "وفادارند" ... !
مردانی که قدرت را به زورِ بازو نمی بینند و "زن" را سوایِ از جنسیت و تفاوت ها ، قابلِ ستایش می دانند ..‌.
اینقدر سخت و پر هزینه اش نکنید ...
مردانگی به رفتارِ مردانه است ،
نه به ته ریش و مدلِ مو و عطرتلخ و لباس هایِ مارکدار ...

[L O S T]

عاقبت با یک غــزل، او را هــوایی میکنم
بعدِ عـاشق کردنش، خود را فـدایی میکنم

گفته اند او عاشقِ شعر است و شاعر پیشگی
با همـین ترفـنـد، از او دلربـایی میکنم

من که "شاعر" نیستم، اما به عشقِ او چنین
در میانِ دوستان، "شاعر نمـایی" میکنم !!

قلب او سنگیست، من میکوبمش با شعر ناب
کـعبه ای می سـازم از آن و خـدایی میکنم

او طلســمم کرده با آن چشم های آبی اش
شـعر میخوانم، نگـاهش را گدایی میکنم

من به اعجاز "غـزل" بر قلب انسان واقفم
آخـرش هم با "غـزل" او را هوایی ميکنم..