مشاعره .... یک پارس

[!__Miss__!]

تني آلوده درد و لبريز غم دارم
ز اسباب پريشاني تو را اي عشق كم دارم

[!!yalda!!]

من محو خدايم و خدا آن منست
هر سوش مجوئيد که در جان منست

[!baran!]

تا شنیدم قصه هایی از دیار کوی دوست

بی محابا پرکشیدم در لقای روی دوست

[!!yalda!!]

تا میتوانی آتش دلها خموش کن

مگذار بر فلک برود دود آه را

[!__Miss__!]

اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد
گناه بخت پريشان و دست كوته ماست

[!!yalda!!]

تا میتوانی آتش دلها خموش کن

مگذار بر فلک برود دود آه را

جز محنت عذاب نبینی به عمر خویش

گر نشنوی بجان سخن خیر خواه را

[!baran!]

امشب به قصه دل من گوش میکنی      فردا مرا چو قصه فراموش می کنی

[!!yalda!!]

یادگار از تو همین سوخته جان

ی است مرا شعله از توست اگر گرم زبانی ست مرا

[!__Miss__!]

اي غايب از نظر به خدا مي سپارمت
جانم بسوختي و به دل دوست دارمت

[!__Miss__!]

تو یعنی یک شقایق را به یک پروانه بخشیدن
تویعنی از سحر تا شب به زیبایی درخشیدن