ارزش درون آدمی
فردی با هوش که در حال سفر کردن بود، سنگ با ارزشی را از یک رودخانه پیدا کرد.

روز بعد مسافری را دید که بسیار گرسنه بود. فرد باهوش سفره اش را باز کرد تا او را در غذای خود سهیم کند. مسافر گرسنه سنگ با ارزش را دید و از وی خواست تا سنگ را به او بدهد.
او نیز بلا درنگ سنگ را به آن مسافر گرسنه داد.

مسافر در حالی که به خوشبختی خود میبالید، آنجا را ترک کرد. او میدانست که سنگ به حد کافی ارزش دارد، تا او را در طول زندگی تامین کند.

اما چند روز بعد بر گشت تا سنگ را به صاحبش باز گرداند.


او گفت من خیلی فکر کرده ام و میدانم که این سنگ چقدر با ارزش است. اما آن را به شما باز میگردانم تا شاید چیز بهتری به من هدیه بدهی.
به من آن چیزی را بده که در درون توست و تو را قادر ساخته که این سنگ با ارزش را به من هدیه بدهی.