ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﺎﺷﻢ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﻣﯿﺪ ﻣﻨﯽ !
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﺴﺘﯽ ﺑﮕﯿﺮﻡ , ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮﺍﺭﯼ ﭘﺬﯾﺮﻡ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎﻩ ﻣﻨﯽ !
ﺍﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻭ ﻧﻮﺭﺍﻧﯿﺖ ﺧﻮﯾﺶ
ﭼﻨﺎﻥ ﺗﺠﻠﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻋﻈﻤﺘﺖ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺎ ﺳﺎﯾﻪ ﺍﻓﮑﻨﺪﻩ
خدا تنها روزنه ی امیدی است
ک هیچگاه بسته نمی شودتنها کسی است ک با دهان بسته هم میتوان صدایش کردبا پای شکسته هم میتوان سراغش رفتتنها خریداریست ک اجناس شکسته را بهتر برمیداردتنها کسی است ک وقتی همه رفتند میماندوقتی همه پشت کردند آغوش میگشایدوقتی همه تنهایت کردند آغوش میگشایدوقتی همه تنهایت گذاشتند محرمت میشودوتنها سلطانی است ک دلش با بخشیدن آرام میگیردنه با تنبیه کردنپسخدارا برایتان آرزو میکنم