عشق ، در خود ستایش و بزرگداشت بهمراه دارد. حکیم ارد بزرگ
عشق ، همان کشش آهنربایی درون ماست ، که آدمی را ناخودآگاه، بسوی دوست داشتنی ترین چیز می کشاند. حکیم ارد بزرگ
عشق ، همچون توفان ، سرزمین غبار گرفته وجود را پاک می کند و انگیزه رشد و باروری ، روزافزون می گردد. حکیم ارد بزرگ
عشق از آدمی دلاوری پیروز می سازد، نه گوشه گیری غمگین و پریشان. حکیم ارد بزرگ
عشق بخشش می آورد، بخشیدن از همه چیز و مهمتر از همه، زمان را که با ارزشترین داشته ماست. حکیم ارد بزرگ
عشق به آن اندازه ارزشمند است که برای آن، بهایی نمی توان گذاشت. حکیم ارد بزرگ
عشق نباید آدمی را به گوشه نشینی وادار کند ، این شیفتگی باید توان پرتاب انسان ، به سوی آرمان های راستین را داشته باشد. حکیم ارد بزرگ
عشق و شیفتگی ، مهر و مهربانی نهفته در درون ما را ، بیدار و جاری میسازد. حکیم ارد بزرگ
عشق یگانه است، در درون آدم عاشق، رستاخیز و توفانی بزرگ برپاست. حکیم ارد بزرگ
فرهنگ اشتباه می تواند از پسران و دخترانی که قرار است سرزمینی را به سوی رشد و پویش همه جانبه در عرصه های گوناگون علمی و صنعتی پیش برانند ، عشاقی دون و آدمهایی چشم چران بزک کرده بوجود بیاورد. حکیم ارد بزرگ
کمک به همگان ، دلبستگی و عشق برجستگان است. حکیم ارد بزرگ
ناچیزترین گونه عشق ، دلدادگی به آدمی دیگر است به جای چنین خواستی باید عاشق انسانیت ، میهن ، شرف و آزادی بود. حکیم ارد بزرگ