پریشان سنبلان پُرتاب مَکهِ
خماری نرگسان پُر خواب مَکهِ
بَرینی تا که دل از مو بُرینی
بُریده روزگار اِشتاب مَکهِ
مُوکه افسرده حالُم چون نَنالُم
شکسته پَر و بالُم چون نَنالُم
همه میگن فُلانی ناله کم کن ناله کم کن
توآئی در خیالُم چون ننالُم چون ننالُم
بُلَن بالا به بالات موندیم مُو
بغل واکن که سرما خوردیوم مو
عزیز جون ، جگر جون
دِلی دلی دلی دل
آی دلی دلی دلی دل
بغل واکُن مُورِه کُنجِ بغل گیر که دیشو در بیابان موندیم مو
که سرما خوردیوم مو
عزیز جون ، جگر جون
دلی دلی دلی دل
آی دلی دلی دلی دل
لَب بام اومدی کردی اشارهَ
همون دَم دلِ مو شد پارهَ پارهَعزیز جون ، جگر جون
دلی دلی دلی دل
آی دلی دلی دلی دل
برای جنگ با خدا لشگر میارُوم
اگر در آسمون گَردی ستارهَ
عزیز جون ، جگر جون
کاربر برتر مـاه
