تنبیه درست کودکان با چهار روش علمی
تنبیه درست کودکان با چهار روش علمی:
قبل از اینکه بخواهیم راه های تنبیه کودکان صحبت کنیم بهتر است به این نکته مهم اشاره کنم
که هدف از تبیه کودک چیست؟
والدین باید این سوال را از خود بپرسند و به این فکر کنند که آیا اصلاح رفتار نادرست کودک هدف آنهاست
یا تنبیه صرفا وسیله ای است که برای فرونشاندن خشم از آن استفاده می کنند.
گاهی ما کودک را به خاطر اینکه کار اشتباهی کرده تنبیه می کنیم
به عنوان مثال دوستش را کتک زده، وسیله ای را شکسته و کارهایی مشابه آن.
اما گاهی نه به خاطر کار بدی که انجام داده بلکه چون حرف مارا گوش نمی دهد،
عصبانی می شویم و سر کودک داد می زنیم یا او را تنبیه می کنیم و بدیهی است این کار درست نیست.
هدف از تنبیه باید آگاه کردن کودک از کار زشتی که انجام داده و اصلاح رفتار او باشد، نه چیز دیگیر.
نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که آیا کودک ما درکی از تنبیه دارد؟
کودکان گاهی هیچ درکی از تنبیه ندارند و نمی دانند چرا والدین این رفتار را با آنها کرده اند.
تنبیه زمانی می تواند به نتیجه مثبتی در تربیت کودک منجر شود که با روش درست اعمال شود چون در غیر اینصورت
می تواند باعث آسیب روانی در کودک باشد.
بنابراین در ابتدا باید از خود بپرسید که آیا شما حد و مرز ها را برای کودک مشخص کرده اید و او می داند که
چه کاری درست و انجام چه رفتاری اشتباه است؟
حالا که به این پرسش ها پاسخ دادیم، نیاز به چند روش درست تنبیهی برای اصلاح رفتار کودک داریم
که در اینجا به 4 مورد از آنها اشاره می کنیم؛
- از کلام استفاده کنید.روبه روی کودک بنشینید و مستقیم در چشم های او نگاه کنید. داد نزنید، بلکه با صدایی جدی و محکم به او بگویید کاری را که انجام داده است، دوست نداشتید.حتما به کار زشت کودک اشاره کنید نه اینکه خود او را مورد سرزنش و توهین قرار دهید.
- بسیار مهم است که در تنبیه کودکان به کودک ابراز علاقه هم بکنید تا کودک بداند این رفتار نادرست باعث نشده که محبت شما به او کم شود.به عنوان مثال با حالت جدی و ناراحت به کودک خود بگویید:«با اینکه خیلی دوستت دارم ولی این کارت رو دوست ندارم، تو خیلی بچه خوبی هستی ولی این کاری که کردی اصلا خوب نیست.» وقتی در حالت تنبیه این جملات را به کار می بریم به کودک می گوییم که ما مشکلی با او نداریم و همیشه در هر شرایطی دوستش داریم ولی به خاطر کار اشتباهش ناراحتیم و بهتر است کودک بداند به خاطر چه موضوعی تنبیه شده.
- سعی کنید اینقدر رابطه عاطفی عمیقی با کودک داشته باشید که لحن سرد و رسمی شما برای کودکتان از هر تنبیهی بدتر باشد.والدینی که با کودکشان بسیار رابطه صمیمی دارند وقتی می خواهند کودک را متوجه رفتار اشتباهشان کنند لحن کلامشان را سرد و رسمی می کنند. مثلا اگر شما همیشه کودکتان را با عناوینی مثل پسرم، علی جان، علی آقا و ... خطاب کنید وقتی خیلی رسمی می گویید علی، کودک متوجه می شود که مادر از دست او ناراحت است که از پیشوند یا پسوند استفاده نکرده است.
- از سکوت تربیتی استفاده کنید.سکوت تربیتی باید مناسب سن کودک انتخاب شود و بیشتر از حد و زمان تحمل او نباشد. معمولا برای این کار یک جای مشخص را در نظر بگیرید که کودک را برای دقایقی در آنجا قرار می دهند و بعد از توضیح دلیل اینکه چرا آنجاست، او را مدت معینی در این مکان نگه می دارند.تعیین زمان را به ازای سن کودک در نظر می گیریم، یک کودک 4 ساله،4 دقیقه باید در محل مشخص شده بماند، مثلا روی صندلی بنشیند و اگر مکان را قبل از تمام شدن زمان در نظر گرفته شده ترک کرد،دوباره او را به سر جایش برگردانید. گاهی این عدد را با اضافه کردن عدد یک به سن کودک نیز می توان انتخاب کرد.مثلا برای کودک 5 ساله، 1+5 یعنی 6 دقیقه؛ ولی این زمان را بیشتر از این طولانی نکنید.
کاربر برتر مـاه
