در سال ۱۲۷۶ خورشیدی محمد حسن خان سردار ایروانی حاکم وقت کرمان دستور ساخت باغی را صادر کرد
و سپس بنای درون آن را عبدالحمید میرزا ناصرالدوله
حاکم کرمان طی یازده سال حکمرانی (۱۲۹۸ ه. ق تا ۱۳۰۹ ه. ق) ساخت و با مرگ وی نیمه تمام رها شد.
نام این باغ تاریخی زیبا شاهزاده ماهان یا شازده باغ است که قدمت آن به اواخر دوره قاجاریه بازمی گردد.
این باغ در حدود ۲ کیلومتری شهر ماهان، در نزدیکی شهر کرمان
و در دامنه کوه‌های تیگران جای گرفته است تا معجزه‌ای باشد در دل کویر ایران.


در بدو ورود به این باغ به ویژه در طبقه بالای سر در خانه
به غیر از دیدها و منظره بیرونی باغ، منظره چهار باغ و در جهت مقابل آن کوه ها نمایان هستند
که با حرکت آب، حوض ها و آبشارها و توام با نظام زیبای گیاهان و درختان است.
در باغ فواره‌ها یا آبفشانهایی نیز وجود دارد که از زیباترین فواره‌های باغ‌های ایرانی هستند
و همین طبیعت بکر و زیباست که سبب شده شازده ماهان جزو زیباترین باغ های ایران باشد.
در این میان اما جای خالی کاشی‌ها را بر سر در ورودی این باغ می‌توان دید؛ شنیده ها حاکی از آن است
که وقتی خبرمرگ ناگهانی حاکم را به ماهان می‌برند، بنّایی که مشغول تکمیل سر در ساختمان بوده
تغار گچی را که در دست داشته محکم به دیوار کوبیده و کار را رها کرده و فرار نموده است!


این باغ مساحتی نزدیک به ۳/۵ هکتار است
و از این رو بزرگترین و زیباترین باغ تاریخی ایرانی محسوب می‌شود.
گردشگران هرسال مخصوصاً در فصل تابستان و بهار از این شازده باغ ایرانی بازدید می‌کنند
و از زیبایی و طراوت آن لذت می‌برند. باغ شاهزاده ماهان در تاریخ سی ام تیرماه ۱۳۹۰ به ثبت جهانی یونسکو رسیده است.