یه چیزایی رو آدم مدت ها ازشون می ترسه. بعد که باهاشون روبرو می شه می بینه چقدر کوچک بودند. آدم یادش می ره در پس سال ها خودش بزرگ شده و رشد کرده. اما اون چیزی که آدم رو می ترسونده همونقدری مونده
با همکارامون نشسته ایم داریم حرف میزنیم یه خانمی اومده میگه میخوام زن یه مرد پاکستانی بشم و میپرسه صلاح میدونی ؟
گفتم ولله خانم ها و آقایون, من که تا به حال هیچ زن ایرانی رو ندیدم که زن مرد پاکستانی شده باشه. شما اگه دیده اید بگین که من هر بار که “باید” ایشون رو تایید کنم اینقدر با عذاب وجدان این کار رو نکنم.
ولله بالله به خدا من تا بحال از این خیلی زن های ایرانی که عاشق مردهای پاکستانی می شند یه دونه شون رو هم ندیده ام. در گل بودن این همکارمون شکی نیست. اما من زن ایرانی ای که به نکاح مرد پاکستانی در اومده باشه ندیده ام.
يه جمله از خليل جبران:
آغوش تو باز است, اما براي چه كسي.
.................................................
آروم باش. به خودت اعتماد کن. تمرکز کن. راه رو انتخاب کن و جلو برو. مسلما به یک جایی می رسی غیر از اینجایی که هستی.
خیلی مهمه که از جایی که هستی در زمان حال خوشحال باشی. اصلا مفهوم خوشبختی اینه. اما مهمه یادت باشه شش ماه دیگه یا یک سال دیگه یا دو سال دیگه خوشحال نخواهی بود اگه هنوز همین جا باشی. این محرکه برای حرکت و تغییر و کلید رمزه برای موفقیت.بدان كه هر قدم تو را به هدفت نزدیك تر میسازد. سعی نكن قبل از راه رفتن بدوی و یا كار بیش از حد مشكلی را شروع كنی، چرا كه ممكن است مجبور شوی در راه با سعی بسیار خودت را جلو ببری.
این طرز رفتار درستی نیست، تغییر میتواند در یك چشم بر هم زدن انجام شود، پس عوض بشو، سریع عوض بشو