بارداري و ميل جنسي فعاليت جنسي در حاملگي ميتواند تحت تاثير عواملي قرار گيرد که از آن جمله ميتوان به اين موارد اشاره کرد: شيوه جنسي زوجها پيش از بارداري مفهوم روابط زناشويي در نظر همسران، وضعيت سلامت جسمي و رواني و عوارض دوران بارداري ، باورها و ويژگيهاي فرهنگي زوجها، نحوه برخورد آنها به تغييرات فيزيکي زنان طي حاملگي و در ضمن ترس از صدمه به جنين در زمان نزديکي.....در بارداري محدوديتهايي براي روابط زناشويي وجود دارد که عبارتاند از:
• سابقه سقط يا تهديد به سقط يا زايمان زودرس
• سابقه انقباضات خود به خودي رحمي، خونريزي و يا پارگي زودرس پرده دور جنين
• نارسايي دهانه رحم و همچنين تعداد زايمانهاي متعدد
• 4 تا 6 هفته آخر بارداري
• سابقه فشارخون حاملگي
• برخي موارد ديگر که به وسيله پزشک يا ماما عنوان شود. با وجود موارد بالا، اگر حاملگي طبيعي باشد و پزشک يا ماما مانعي براي نزديکي زوجها عنوان نکند روابط بلامانع است و در سه ماهه سوم با نظر پزشکي که حاملگي را پيگيري ميکند نيز ميتواند ادامه يابد. هرچند در حاملگي به خصوص ماههاي آخر بايد پوزيشن و وضعيت مناسبي در حين نزديکي در نظر گرفته شود که به شکم زن حامله فشاري وارد نيايد. پيش از اين گفته بودم شايد بعضي خانمها در حين بارداري بهخصوص سه ماهه اول با کاهش ميل جنسي روبهرو شوند که در برخي متون اين مساله را به خستگي و تهوع ناشي از مراحل اوليه رشد جنين و جفت نسبت ميدهند. در برخي از خانمها اين مساله درست به عکس اتفاق ميافتد و منجر به افزايش تمايلات جنسي زن در سه ماهه اول ميشود. بهطور کلي اگر منعي براي رابطه جنسي در بارداري نيست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانمها در دوران بارداري به آرامش فکري و رواني آنها کمک ميکند و موجب ميشود فرزند شادتري به دنيا بياورند و پس از زايمان نيز زودتر به زندگي زناشويي خود بازگردند. پس از تولد فرزند نيز عموما چند هفته (6-4 هفته) طول ميکشد تا مادران بتوانند در کنار رسيدگي به نوزاد خود را براي رابطه جنسي آماده کنند. بهخصوص در اوايل رشد بچه، ممکن است زوجها حريم خصوصي نداشته باشند تا احساسات جنسي خود را بروز دهند. توصيه ميکنم حتما به حفظ اين حريم خصوصي در هر مرحله از زندگي بپردازيد تا زندگي جنسي و به دنبال آن ساير ابعاد زندگي مشترک را با نشاط در کنار هم طي کنيد.