دفتر عشـــق كه بسته شـد
ديـدم منــم تــموم شــــــــــــــــــدم
خونـم حـلال ولـي بــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــدون
به پايه تو حــروم شــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــدم
اونيكه عاشـق شده بــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــود
بد جوري تو كارتو مونــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــد
براي فاتحه بهـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــت
حالا بايد فاتحه خونــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــد
تــــموم وســـعت دلـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــو
بـه نـام تـو سنـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــد زدم
غــرور لعنتي ميگفـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــت
بازي عشـــــقو بلـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــدم
از تــــو گــــله نميكنــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ـــم
از دســـت قــــلبم شاكيـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــم
چــرا گذشتـــم از خــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــودم
چــــــــراغ ره تـاريكـــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــيم
دوسـت ندارم چشماي مــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــن
فردا بـه آفتاب وا بشـــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــه
چه خوب ميشه تصميم تــــــــــــــــــــــــ ــــــــو
آخـر مـاجرا بــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــشه
دسـت و دلت نلـــــــــــــــــــــــ ـرزه
بزن تير خــــــــــــــــــلاص رو
ازاون كه عاشقــــت بود
سلام رهگذر
خوش آمدی به خلوت این راه خالی از عابر
خوش آمدی به هیاهوی این سکوت بی وقفه
چه لحن خوش آیند ساده ای داری
چقدر خوشحالم
صدایت آشناتر از آشناست ،
باور کن ... دلم تکانی خورد
تو از کدام سپیده طلوع کرده ای که می دانی : برای ظلمت شبهای من ستاره کافی نیست؟
تو موج پر تب و تاب کدام دریائی که باز می دانی
رکود یکسر این زندگی به دست طوفانیت شکسته خواهد شد؟
تو از کجا میدانی این پایان من است
به تو نگاه می کنم
زمانی که گامهایت یکی پس از دیگری
تو را از پیشم می برند در آن
لحظه که قدمهایت به من دست تکان
می دهند و خداحافظی می گویند
در آن لحظه ی رفتن زمانی که دیگر به من نمی نگری
و رخسارت را برای آخرین بار رو به من برمی گردانی تا
تمام خاطراتت را از من بگیری و در کوله بارت بگذاری
در آن هنگام که برق چشمانت وجودم را شعله ور می سازد
زمانی که خاک کوچه بعد از رفتنت یادگاری از قدمهای تو را دارد
زمانی که با رفتنت لحظه لحظه کوچکتر می شوی
زمانی که صدای رفتن تو آزارم می دهد
آن هنگام که آخرین خداحافظ
را گفتی و دیگر ندیدمت
زمانی که به کوچه بدون تو می نگرم
و پایان خود را می بینم...