RAMچیست؟
رم (RAM) مخفف Random Access Memory به معنای حافظه دسترسی تصادفی است. این تراشه، فضای مورد نیاز برای خواندن و نوشتن اطلاعات مورد دسترسی پردازنده را فراهم می کند. هرچه رم کامپیوتر بیشتر باشد، تعداد دفعات خواندن اطلاعات از روی هارد دیسک کاهش می یابد و به همین خاطر سرعت کامپیوتر افزایش می یابد.
اطلاعات موجود در رم ناپایداراست و تا موقعی که کامپیوتر روشن باشد در آن می ماند. با خاموش شدن کامپیوتر تمام اطلاعات درون RAM از بین می رود.انواع مختلف رمانواع مختلفی از رم ها تولید و عرضه شده اند که در ذیل به آنها اشاره می کنیم. باید توجه داشت که این گونه ها با هیچ یک از مدل های قبل و بعد خود سازگاری ندارد.SDRAM: این واژه تخفیف یافته Synchronous Dynamic Random Access Memory است. SDRAM یک حافظه دسترسی تصادفی پویاست که با گذرگاه های سیستم همگام سازی شده و قبل از پاسخ به هرگونه اطلاعات ورودی منتظر کلاک سیگنال می ماند. به عبارت ساده تر، SDRAM خود را با گذرگاه های سی پی یو هماهنگ کرده و به خاطر همین سرعت خود را تا سه برابر گونه های قبلی افزایش داده است.DDR: سرعت انتقال داده در این نوع رم ۲ برابر SDRAM است. Double Data Rate یک تکنولوژی ۲٫۵ ولتی است که درون DIMM آن ۱۸۴ پین وجود دارد.DDR2: این نوع رم که جایگزینی برای رم های DDR بود، دارای سرعت انتقال بالاتر و مصرف برق پایین تری است. مقدار مصرف برق در DDR2 معادل ۱٫۸ ولت است.DDR3: این نوع رم گونه ای از حافظه های پویاست که دارای پهنای باند بالایی برای انتقال داده هاست. سرعت انتقال آن ۲ برابر DDR2 است و مصرف برق ۱٫۵ ولتی که دارد کمتر از مدل قبلی خود است.برای دیدن بقیه مطلب به ادامه مطلب مراجعه شود :
2GB ‌‌ـ‌ حداقل حافظه‌ها
رم‌هایی که حجمی کوچک‌تر از 2 گیگ داشته باشند، کاملا دچار کمبود جا برای ذخیره‌سازی حافظه خواهند بود. در حقیقت ویندوز 7، 64 بیتی در سیستم‌هایی که کمتر از 2 گیگا بایت ظرفیت دارند، نصب نمی‌شود. تنها انجام کارهای معمولی مانند جستجو در وب، اصلاح فایل و دیدن فیلم به شکل HD در چنین سیستمی ممکن است. البته توجه داشته باشید که انجام تمام اینها با هم برای شما دردسرساز خواهد بود.
یکی از مشکلات استفاده از این حافظه وقتی به وجود می‌آید که ویندوز علاقه دارد که نصف حافظه‌اش را آزاد نگه دارد، پس با داشتن2GB از حافظه تنها یک گیگ برای انجام کار برای شما باقی می‌ماند. با این مقدار حافظه کارها به نظر انجام پذیر خواهد بود، در حالی که اگر رم افزایش یابد، پیشرفت خیلی بیشتری در انجام کارها خواهیم داشت.
4GB – فضایی کوچک اما کافی
وقتی قرار است شما بین مقدار بودجه‌تان و کارایی RAM تعادل برقرار کنید، 4GB بهترین انتخاب است. در انجام کارهای روزانه شما نمی‌توانید از کل حافظه بدر ستی استفاده کنید. برای نمونه شما می‌توانید با همین مقدار حافظه به انجام بازی بپردازید، کارهای مربوط به فتوشاپ انجام دهید، یا تغییراتی در ویدئوی مورد نظرتان ایجاد کنید. ولی متاسفانه تدوین عکس‌هایی با رزولوشن بالا یا سه‌بعدی با این حافظه، زیاد ممکن نیست.
8GB و بیشتر
وقتی شما دارید سیستم جدیدی می‌سازید و هزینه بالا برایتان اهمیت زیادی ندارد، خرید حافظه‌هایی با ظرفیت 8 گیگ انتخاب مناسبی خواهد بود. ارتقای رم از 4 به 8 گیگا بایت تغییرات بزرگی در رایانه تان ایجاد نمی‌کند، مگر این که بخواهید با سیستم تان کار پیشرفته ای انجام دهید که در این صورت به شما پیشنهاد می‌کنیم رم خود را به این مقدار ارتقا دهید. تغییراتی که 8 تایی با 4 تایی دارد در افزایش کارایی در برخی موقعیت‌هاست، مثلا تغییر اول ایجاد امنیت بیشتر برای سیستم و دومین تغییر کم کردن فشار موجود روی سخت‌افزارتان است.
اگر تنها به بازی با رایانه اهمیت می دهید، زیاد برای شما فرقی نخواهد کرد ؛ هرچند انجام کارهای بسیار حرفه‌ای برای شما با این رم بسیار بهتر خواهد بود.

6،3 و 12GB
علت این که درباره رم 3، 6 یا 12 گیگا بایتی صحبتی نکردیم، این است که داشتن رم با ظرفیت 6 تایی برای مثال از جمع آوری چند عدد DIMMs یا حافظه جانبی به دست می‌آید. پس شما 3 عدد DIMMs با ظرفیت 2GB نیاز دارید که به این معناست شما نمی‌توانید از آنها در Dual Channel Configuration استفاده کنید. این سیستم ذکر شده در حقیقت به سی.پی.یو این امکان را می‌دهد در آن واحد به 2 تا از DIMMs وصل شود، بویژه 64 بیت را به 128 بیت افزایش می‌دهد. چنانچه تنها بازی کردن و انجام کارهای معمولی برای شما اهمیت دارد، کانال 2تایی یا تکی به یک شکل واحد برای شما کارایی خواهند داشت
(به طور یکسان عمل خواهند کرد).برای این که باس دوتایی داشته باشید، تنها لازم است که DIMMs‌های زوج مشابه داشته باشید. پس به همین دلیل 3، 6 و 12 تایی برای شما کارایی زیادی نخواهد داشت. تنها در شرایطی که شما کارهای بسیار زیادی در زمینه‌ وارد و خارج کردن اطلاعات با حجم بسیار زیاد انجام می‌دهید، یعنی داشتن رم بیشتر برایتان نسبت به داشتن باس بیشتر در اولویت قرار دارد، خرید این RAM‌ها را به شما پیشنهاد می‌کنیم.
سرعت و قابلیت‌هایRAM
مرحله‌ بعد از تشخیص مقدار رمی که شما نیاز دارید، تشخیص این است که سرعت رم مورد نیاز شما باید چه مقدار باشد. برای داشتن بهترین نتیجه برای این کار، سرعت رم شما باید با سرعت مادربوردتان برابر باشد. البته این برای کسانی است که می‌خواهند از کارایی این دو با هم نهایت بهره را ببرند، مانند بازیکنان حرفه‌ای. کاربر معمولی نیازی به رم با سرعت بالا ندارد و این ممکن است هزینه‌ سنگینی را برای او به همراه داشته باشد. پس برای آنها خرید DDR3-1600‌ انتخاب مناسبی خواهد بود، چون هم سرعت بالایی دارد و هم ارزان است.
علاوه بر تمام اینها، مدل‌های حافظه براساس Timings هم درجه بندی می‌شوند. تایمینگ در حقیقت یک سری اعداد هستند مانند 9-24‌‌ـ‌9‌‌ـ‌9‌‌. اینها تعداد دورهای ساعت است که رم نیاز دارد تا به ستونی از اطلاعات دسترسی پیدا کند، هر قدر این عدد کوچک‌تر باشد، بهتر است. ولی در نظر داشته باشید که برای داشتن زمان کمتر، نیاز است شما پول بیشتری پرداخت کنید.
فرق بین DDR و DDR2 و DDR3

در حقیقت DIMM در 3 استاندار متفاوت ساخته شده است. نه تنها دی.آی.ام.ام از نوع DDR با استاندار سیستم DDR2 ناسازگار است، بلکه حتی در سوکت (پریز) مخصوص به آن هم نمی‌رود. اگر تلاش کنید که با فشار وارد آن قسمت کنید، مادربوردتان شکسته خواهد شد. خوشبختانه سیستم‌های دی.دی.آر و دی.دی.آر. 2 دیگر استفاده نمی‌شوند و رایانه‌های مدرن همه به سیستم دی.دی.آر.3 مجهز هستند.
‌‌‌So-DIMM چیست؟

So-DIMM همان DIMM است در ابعاد کوچک که عموما در لپ تاپ‌ها و سیستم‌های کوچک دیگر استفاده می‌شود.
آیا ‌DDR3-2000DIMM با مادر بورد DDR3-1600‌‌ تایی می‌تواند کار کند؟
مدل‌های مختلف حافظه دارای یک جدول درونی برای نشان دادن تنظیم‌های سرعت و زمان هستند، بنابراین وقتی مدلی را که دارای سرعت بالاتری از سرعت مادربوردتان است، نصب ‌کنید، مادربوردتان از آن در سرعت پایین استفاده خواهد کرد. برای مثال وقتی از DIMM نوع DDR3-2000‌‌ در کنار مادربورد DDR3-1600‌ استفاده می‌کنید، به جای کار با سرعت 2000MHz با سرعت 1600MHz رایانه تان کار خواهد کرد. در ضمن گارانتی برای سازگاری این دو در کنار هم وجود ندارد و بهتر است رم را با قابلیت‌های سیستم تان هماهنگ کنید.
ولتاژ ؛ چیزی که کمتر به آن توجه می‌شود
ولتاژ حافظه عامل بسیار مهمی برای سازگاری حافظه با دیگر سیستم‌هاست. استاندارد DDR3 برای ولتاژ برابر با 1.5V است، در حالی که خیلی از کارایی‌های DIMMs‌ها نیاز به ولتاژهای بالاتری دارند تا سرعت ساعتشان افزایش یابد. این ممکن است ایجاد مشکل کند ؛ چرا که خیلی از مادربوردها توانایی تشخیص ولتاژ مناسب برای این DIMMs‌ها ندارند و تنها ولتاژ 1.5V را برای آنها فراهم می‌کنند. اگر این مقدار برای ثابت نگه داشتن حافظه تان مناسب نباشد، سیستم شما حتی برای بالا آمدن نیز تلاشی نخواهد داشت، چه برسد به این که شما بتوانید در قسمت BIOS به صورت دستی ولتاژ را بالا ببرید. قبل از این که سفارش رم دهید، مطمئن شوید اطلاعات دقیقی از مادربوردتان دارید.