گشنیز از جمله سبزیجاتی می باشد که بسیار پرخاصیت می باشد. گشنيز اثر تسکين دهنده ء استفراغ و برطرف کنندهء عطش است.خواص دارویی گشنیز براي کاستن نيروی جنسي ونعوظ مزاحم،خوردن گشنيز اثر بسيار مفیدی دارد. گشنيز خام،خواب آور است،براي اين منظور بايد آب گشنيز خام را به مقدار 30 گرم همراه با شکر تناول نماييد،وبيشتر از 30گرم ايجاد بي حسي، گنگي، خواب عميق وحالاتي شبيه مستی ميکند. اسانس گشنیز در صنایع غذایی و آرایشی – بهداشتی و نوشابه سازی و شکلات سازی و داروسازی کاربرد دارد.یکی از اثرات مهم گشنیز کاهش اثر مستی بخشی مشروبات الکلی است.اگر گرد تخم گشنيز را بر روی زخم قرار داده، کمی فشار دهند خونريزی را بند مي آورد.پماد گشنيز برای درمان سرطان پوست (نوع زخمي طا غير زخمي) اثر شفا بخشي دارد.
تخم گشنيز خاصيت نيرو دهنده،هضم کننده غذا وباد شکن دارد،به اين منظور بايد 10 تا 30 گرم تخم گشنيز را در يک ليتر آب دم کرده و چند استکان مانند چاي شکر ميل نماييد.برگهای تازه گشنيز ادرار آور ،عرق آور،باد شکن ونيرو دهندهء معده مي باشد مصرف تخم گشنيز مقوی معده،نيرو دهندهء قلب ،قاعده آور ونشاط آور است، بنا بر اين براي معالجهء بيماراني که دچار افسردگي وخمودي باشنداثر شفا بخشي دارد.خوردن تخم گشنيز بو داده به مقدار 2تا5گرم درمان کنندهءوسواس، سر درد و اسهال است ودفع کنندهء کرم روده مي باشد،البته در مورد وسواس بايد مصرف تخم گشنيز بو داده به مقدار مذکور را هر روز ادامه دهند تا بهبودی حاص آيد گشنيز له شده مخلوط با نان خشک نرم شده خارشهای پوستي را تسکين ميدهد
واين مرهم بايد در محل خارش پوست روزي سه مرتبه ماليده شود.تخم گشنيز اثر ضد تشنج،بطئر ملايم اثر ضد صرع و ضد کرم دارد.زکرياي رازي گشنيز را براي آرام کردن سردرد و رفع مستی تجويز ميکرد گشنيز خاصيت باکتري کشي شديدي دارد ، بدين جهت در معالجهء بيماريهاي عفوني مانند تب تيفوئيد (حصبه)، تب هاي روده اي ودانه اي مصرف ميشود. اگر گشنيز را در دهان بجوند،درد دندان کرم خورده را تسکين مي دهدجويدن گشنيز لثه را نيرو مند مي کندو خون لثه را قطع ميکند. گشنيز تازه مسکن صفرا والتهاب معده و تشنگي است. مصرف زياد گشنيز ، موجب نوعي خستگي شديد ميشود،که منجر به خوابي عميق ميگردد وگاه ممکن است به ورم معده وروده منتهي گردد.