می توانیم این مقاله را خیلی خلاصله عنوان کنـیم: اگـر
دوستی از شما درخواست قرض پول زیاد نمود، همیشه
یک چیز را بگویید: ندارم . و خلاص.
اما ما مـی دانیم کـه ایـن چیز پـسندیـده ای بـرای شـمـا
نیست چون "او دوست واقعا" خوبی اسـت"، یا "شـما به
او اعتماد دارید"، یا " از 6 سالـگی او را میشنـاسـید"، یـا
"برادر شماست"، درست است؟
به این راحتی هم نیست.
توجه داشته باشید که منظور از قرض دادن پول، مقدار زیاد آن است نه مبلغ جزئی. اگر دوستی از شما 50 یا 100هزار تومان پول خواست، اگر توانایی دارید خسیس نباشید، به او بدهید.
توجه داشته باشید که قرض دادن پول برای حـل مـشـکـلات دوسـتـان امـری پـسندیده و قابل تحسین است اما هنگامی که مبـلغ پـول زیاد مـی شود مـمـکن اسـت بـاعث بـروز برخی مشکلات گردد. انگیزه طرف مقابل در استقراض می تواند در تصمیم گـیـری شـما در دادن یا ندادن پول بسیار مؤثر باشد. اینکه او پول را برای چه منظوری میخواهـد و قرار است در چه راهی صرف شود. نهایتا" حق انتخاب با شما است.
در این بخش چند دلیل که چرا نباید پول زیـاد بـه دوسـتـتـان قـرض دهید آورده شده ولی ممکن است شرایط متفاوت بوده و ایـن دلایـل، دلایـل قانـع کنـنـده ای بـرای مـمانــعت از پرداخت پول نباشند.
استقراض بدلیل کم خردی
اولین سوالی که پیش می آید این است که چـرا او خـود را در موقعیتی قرار داده که نیاز به قرض پول پیدا کند. اگر به دنبـال زیـاده خـواهی و تـجـمل گـرایی و دراز کـردن پای خود بیشتر از گلیمش است، مقصر خود او است. هیچ انسان عاقـلی بیدلیل خود را مقروض نمیکند.
آب رفته به جوی باز نخواهد گشت
قرض دادن پول زیاد، سرمایه گذاری محسوب نمی گردد. چـون او یـک دوست است بعید بنظر می رسد که بخواهید بصورت "اقساط" پول را از او پس بگیرید. بنابراین پولتان یکی دو سال از جیبتان بیرون مانده و هنگامی که آنرا پس می گیرید به دلیل تورم حتی قادر به خریدن یک آب نبات چوبی نیز نخواهید بود.
پول رابطه دوستی را خراب می کند
دراغلب موارد پول نقش اساسی در ایجاد شکاف بین دو دوست ایفا میکند. این موضوع در مورد شریک کاری صدق نمی کند چون هنگامیکه شما وارد یک رابطه کاری میشوید، می دانید که پول چیزی است که رابطه شما بر اساس آن پایه گذاری شده است. اما در رابطه با دوستان، پول باعث خواهدشد افراد در موقعیتهای نامناسبـی قرار بگیرند. فردی ممکن است خود را برتر یا بالاتر از دیگری احساس کند که این باعـث ناهنجاری در روابط خواهد شد.
می خواهید به او صدمه بزنید؟
پــول ریـشـه همه بـدی ها اسـت، بـخصوص هنگامیکه پول شما دست دوستتان باشد. دوست ندارید به دلیـل پـس گرفـتن پول خود به فکر آزار و اذیت دوستتان بیفتید. شما به اندازه کافی استرس و دشمن برای جنگ و جدال دارید.
اگر باید قرض بدهید
فرض کنیم که شما انسانـی رئـوف و رقیـق القلـبی
هستید که توان نه گفتن به دوست خود را نداریــد و
دوست ندارید که او بخاطر ممانعت شما دلگیر شود
حال چه باید کرد؟
از او ضمانت بخواهید: شـما پـول قرض دادید بنابراین باید چیزی بعنوان وثیقه نزد خود داشته باشید. چیزی که ارزش آن بیشتر از پول پرداختی باشد تا اگر مجبور به فروش آن شدید، هرگز متضرر نگردید. 200 هزار تومان به او قرض دادید؟ بایـد سـاعت رولـکس او را بگیرید. می خواهد بداند ساعت چند است؟ پس بـایـد سـریعا" پـول شـما را برگرداند. او هم چیزی از شما پیش خودش دارد. اینطور نیست؟
تحقیق کنید: دریـابید که او پول را بـه چـه منظوری طلب میکند. درصورت امکان خودتان پول را مستقیما" پرداخت کنید تا کنترل بیشتری روی مساله داشته باشید. این تضمین می کند که دوست شما پول را برای خرید مواد مـخـدر، سـفرهـای تـفریـحی، خرید طلا برای معشوقه اش و موارد مضر و غیر ضروری دیگر نمی خواهد.
هرگز بیشتر از توان خود پول قرض ندهید: هزینه ها را تا حدامکان پایین نگاه دارید. پس اندازه تمامی عـمرتان را به یـکباره پـرداخت نکنید چون ریسک از دسـت دادن دست مایه خود را باعث خواهید شد و ممکن است خود شما نیازمند و درمانده شوید.
زودباور نباشید: اگر او از پس دادن پول و یا پرداخت یکی از قسط ها سرباز زد، مطمئن شوید که دلایل او برای عدم پرداخت قانع کننده و صحیح باشد. شما به او پول قرض داده اید پس حق شما است که بدانید چرا او در بازپرداخت آن کوتـاهـی مـی کنـد. اگر جـواب مناسبی نداشت و نتوانست متقاعدتان کند، همان موضوعی که قبلا گفته شد، یعنی بروز اختلاف و کدورت و در نهایت تخریب رابطه دوستـی، مـمـکن اسـت گـریـبان گیر شما شود.
خودتان را خلاص کنید: شاید برخی از شما موافق باشید که اگر دوست شما وضعیت مالی خوبی نداشت و مقدار پول قرض داده شده نیز ناچیز (مثلا" 200 هـزار تومان) بود، بهتر است از خیر پولتان بگذرید. به این ترتیب او دیگر از شما طلب پول نخـواهد نمود.
بار دیگر متذکر می شویم که قرض دادن پول چنانچه در وسع شما بوده و باعث برطرف شدن "نیاز واقعی" دوستانتان گردد امری پسندیده و واجب است.