شرکت های تجاری، اجتماع دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی به منظور انجام عملیات تجاری و کسب سود را گویند.شرکت هایی که هدف از تاسیس آن ها تجارت نیست و اعمال تجاری انجام نمی دهند،شرکت های حقوقی یا مدنی نامیده می شوند.
قانون تجارت ایران در ماده 20، شرکت های تجاری را بر 7 قسم و به شرح ذیل احصاء نموده است :
1.شرکت های سهامی ( به موجب ماده 4 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/12/1347 شرکت سهامی به دو نوع شرکت سهامی عام و خاص تقسیم می شود.)
2.شرکت تضامنی
3.شرکت با مسئولیت محدود
4.شرکت مختلط غیر سهامی
5.شرکت مختلط سهامی
6.شرکت نسبی
7.شرکت تعاونی تولید و مصرف
انواع شرکت های تجاری
در یک طبقه بندی،شرکت های تجاری را از لحاظ میزان مسئولیت اعضا می توان به چهار دسته به شرح ذیل تقسیم نمود:
1-شرکت های تجاری سرمایه ای
در این شرکت ها مسئولیت شرکا مشخص و معین است و صرفاَ محدود به میزان سرمایه یا درصد سهام سرمایه هر شریک می باشد.مانند شرکت های سهامی عام و خاص و شرکت با مسئولیت محدود
2-شرکت های تجاری شخصی
در این نوع شرکت ها مسئولیت شرکا نامحدود است و تعهدات شرکت تسری به همه دارایی شرکا می نماید،مانند شرکت های تضامنی و نسبی
3-شرکت های تجاری مختلط
در این نوع شرکت ها مسئولیت بعضی از شرکا محدود به سرمایه آن ها و مسئولیت دیگران نامحدود است.این شرکت ها در واقع از اختلاط شرکت های سرمایه ای و شخصی به وجود می آیند،مانند شرکت های مختلط سهامی و غیر سهامی.شرکای نوع اول را شرکای عادی و شرکای نوع دوم را شرکای ضامن می گویند.
4-شرکت های تجاری کمیتی
در این نوع شرکت ها تعداد سرمایه گذاران زیاد است و شرکا مسئولیتی ندارند و اصولاَ قصد از ایجاد آن ها رفاه اعضای آن است.شرکت های تعاونی از این دسته اند.