دراین بخش میپردازیم به شیر شتر و خواص آن.ویتامینهای B1 و B2 شیر شتر بیشتر از شیر گوسفند و B6 و B12 و پروتئین آن مشابه شیر گاو و از شیر انسان بالاتر، اما اسیدفولیک آن پایین است. تحقیقات نشان داده ویتامین Cشیر شتر 3 برابر بیشتر از شیر گاو و 5/1 برابر بیشتر از شیر انسان است و چربیهای اشباع، کلسترول، لاکتوز (قند شیر) و ویتامین A آن نسبت به شیر گاو کمتر و آهن و کلسیم بیشتری دارد. چربی شیر شتر زیر 3 درصد است که در مقایسه با چربی شیر گاو، بوفالو، گوسفند و بز کمتر است. خواص آنتیباکتریال و ضدویروسی شیر شتر ده بار بیشتر از شیر گاو است و براساس پژوهشها پادتنهای موجود در شیر شتر سبب تقویت سیستم ایمنی بدن میشود و مقاومت بدن را در برابر سرطان، ایدز، آلزایمر، زخم معده، سل و هپاتیت C بالا میبرد. محققان از شیر شتر برای درمان بیماران مبتلا به ایدز در سطح دنیا استفاده کرده و به پیشرفتهای خوبی دست یافتهاند. در آزمایشها و مطالعاتی که در کشور هند به عمل آمده موشهای سرطانی که تحت درمان با شیر شتر قرار داشتند درمان شان به میزان قابل توجهی موفقیتآمیز بوده است. مطالعات علمی در هندوستان نشان داده شیر شتر التهاب لوزالمعده را کاهش داده و ساخت انسولین را تحریک میکند و مصرف مداوم و منظم آن در برنامه غذایی سبب کنترل قند خون میشود. شیر شتر به دلیل میزان بسیار کم لاکتوز میتواند بهترین جایگزین برای افراد بهخصوص کودکانی باشد که به لاکتوز شیر گاو حساسیت دارند. یک متخصص تغذیه گفت: مصرف مداوم شیر شتر در بهبود دیابت، کنترل فشار خون،گرفتگی عروق و پوکی استخوان نقش دارد. این متخصص افزود: شیر شتر دارای آهن بالا و ویتامین های گروه b و c خوبی است. اگر شتر سبزی خورده باشد شیرش شیرین و اگر بوته و خار خورده باشد، شیرش شور است. شیر شتر می تواند بهترین جایگزین برای افرادی باشد که به شیر گاو حساسیت دارند و مصرف مداوم شیر شتر در بهبود دیابت، کنترل فشار خون، گرفتگی عروق و پوکی استخوان نقش دارد. شیر شتر دارای خاصیت ضد باکتری و ضد میکروب است. در بهبود بیماری های عفونی از جمله سل مؤثر است و می تواند حداقل پروتئین های ضروری روزانه انسان به خصوص اسیدهای آمینه را تأمین کند. شیر شتر همچنین در درمان دیابت موثر است به دلیل اینکه پروتئینی شبه انسولین در شیر شتر وجود دارد. اگر روزانه نیم لیتر شیر شتر مصرف شود 30 درصد انسولین دیابت نوع یک را کاهش می دهد. اسیدیته معده معمولا انسولین را تحریک می کند. در صورتی که انسولین موجود در شیر می تواند از معده عبور کند و برای رفع ناراحتی های معده مؤثر است.