دوست مجازى من :))

[Scheitern]

.
.
دوست مجازی من...
چند وقت است برایت مینویسم
و تو میخوانی
وگاهی تو مینویسی و من میخوانم

دوست مــــــــــجازی من

این روزها درد دلهایمان را
به زبان نمی آوریم
تایپ میکنیم

مانده ایم اگر این دنیای مجازی نبود
روی دیوار احساس چه کسی مینوشتیم

نامت زیباست اما افسوس مجازی هستی

پشت هر یک از این نوشته ها یک نفرنشسته است
میخواند،فکر میکند،گاهی هم گریه میکند،یا میخندد

برای چند دقیقه هم که باشد از دنیای واقعی مرخصی میگیری
مینشینی برای دل خودت
گاهی هم شب و روز میچرخی در این دنیای رمز دار

ولی میدانم

قدر تمام لبخندهایت تنها هستی
اگر همدمی بود که مجازی نمیشدی

دوست مــــــــــجازی من

گاهی آنقدر بیخود میشویم بین یک دنیا دروغ و اعتقاد

فراموش میکنیم خودمان را
دور میزنیم منطق و باورهایمان را
میخندیم/گاهی هم دروغ میگوییم

نمیدانم....
شاید این معجزه ی مـــــجازی بودنت باشد

دوست مجازی من

بودنت را قدر میدانم♥

[Scheitern]

این روزها دلم اصرار دارد فریاد بزند . . .

اما . . .

من جلوی دهانش را میگیرم

وقتی میدانم کسی تمایلی به شنیدن صدایش ندارد!!!!

این روزها من . . .

خدای سکوت شده ام

خفقان گرفته ام تا آرامش اهالی دنیا خط خطی نشود . . .!!!

آرزوی خیلی ها بودم اما اسیر قدر نشناسی یک نفر شدم . . .!!!!!!!!!!!!

[Scheitern]

​میگـــن واسه آرامــش خـــودتم که شـــده ببـــخش و فــراموش کن
ولـــی وقتـــی از کســایی که توقـــع نــــداری میــــرنجــیهــر چقـــدر هـــم که بخوای ببخـــشی و فـــراموش کنـــی نمیـــشهانگـــار داری خــــودتو گــــول میــــزنیوقتـــــی از یـــــه دوســــت میـــــــرنجیحتـــی اگه بگــــی بخـــــشیدمـــش یه چــــیزی ته دلــــت می مـــونهکیـــــــنه نیـــست...یه جــــــــای زخـــــم...یه چیــــــزی که نمیـــــــذاره اوضـــــــاع مثل قبــــل بشــــههـــــر چقدر هم که تلاش کنــــی خودتو بزنی به اون راه و بگی نـــه ...بی فایـــــــده ستیه چیزی این وســـــط از بیــــن رفتـــــهو جای خــــالیــــش تا همیـــــشه درد میکــــنهیــــه چیـــــــزی مثـــــــل""حـــــــــرمـــــت""

[Scheitern]

این متن رو خودم نوشتم تقدیم می کنم به تمام دوست های مجازی که ارزششون خیلی بیشتر از دوست های حقیقی هست.
با هم آشنا ، شدیم، حرف زدیم ، خندیدم و عالم وآدم را به مسخره گرفتیم ، خندیدیم تا شاید یادمان برود سختی های زندگی را ، یادمان برود مشکلاتی را که در دنیای حقیقی گریبانمان را گرفته اند...
با هم آشنا شدیم، آشنا شدنمان هم جالب بود در دو خط خود را معرفی کردیم و حال که چند وقت می گذرد می بینم چه قدر این آشنایی زیباتر از آشنایی های دنیای حقیقی بود.
به امید بودن همدیگر می آمدیم و با دیدن حضور یکدیگر شاد می شدیم.
تو را نمی دانم، اما دوست مجازی من ، من به تو وابسته شده ام ! بودن با تو را به بودن با دوستان حقیقی ام ترجیح می دهم...
می دانی چرا؟ چون می دانم من را به خاطر خودم می خواهی، چون می دانم اگر عزیزم و گلم می گویی واقعا عزیزت هستم ، واقعا گلت هستم ، می دانم همچون دوستان حقیقی ام عزیزم و گلم گفتن هایت برای رسیدن به هدف خاصی نیست .
از ته دلت می گویم دوست دارم ، چون گاهی اوقات حس می کنم کنارم هستی ، وقتی جوابت را سرد و کوتاه می دهم، می فهمی که ناراحتم می فهمی که بغض دارم ، می فهمی که از دست دنیای حقیقی به تو پناه آورده ام .
دوست مجازی من ، بین خودمان باشد ، گاهی در جمع دوستانم حس می کنم جای تو خالیست ، حس می کنم اگر تو بودی شادتر بودم.
دوست مجازی من سلام، سلام بر تویی که از هر دوست حقیقی ، به من نزدیک تر هستی ....
که می گوید ، از پشت کیبورد کامپیوتر نمی توان احساس را تجربه کرد؟ من می کوبم در دهان کسی که این گونه یاوه گوید، من احساس کردم ، من شادی، دلتنگی ، غم، لبخند را از پشت کیبورد هم حس کردم ...
می ترسم ، می ترسم از روزی که تو نباشی ، از روزی که من نباشم! به کسی نگویید اما هر موقع به آن روز کذایی فکر می کنم بغضم می گیرد ، دلم می گیرد ، نه نمی توانم به آن روز فکر کن ...نمی توانم !
دوست مجازی من سلام...

[*Ava*]

یلدا عالی بوددددددددددد....مرسی :hug :gol :*