***فرهنگ تشکر کردن***

[hamid.M]

فرهنگ تشکر کردن | همه مطالعه کنند !
1.کاربران عزیز وقتی شما یه مشکلی دارین و کسی میاد مشکل شما رو حل میکنه باید برای ادامه داشتن پاسخ به این مشکل ها ازش تشکر کنین که اینکاررو میتونین با زدن دکمه تشکر انجام بدین.

2. مثلا شما یه درخواستی دارین و کسی میاد برای شما اون رو انجام میده باید برای دلگرم شدن اون شخص و همچنین ادامه داشتن انجام این درخواست ها باید ازش تشکر کنین که اینکار رو میتونین با زدن دکمه تشکر انجام بدین.

3.وقتی شما یه سوالی میکنین و کسی بهتون جواب درستی میده باید برای دلگرم شدن اون شخص و همچنین ادامه داشتن این پاسخ ها که اینکار رو میتونین با زدن دکمه تشکر انجام بدین .

4. وقتی کسی یه پستی در انجمن ارسال میکنه که از نظر شما مفید و به درد بخور هست برای ادامه داشتن این پست ها ازش تشکر کنین که اینکار رو میتونین با زدن دکمه تشکر انجام بدین.

5. کاربران خوب ، اگه از تاپیکی خوشتون اومده و اونو مفید میدونید و نظری در ارتباط اون ندارید ، به زدن تشکر بسنده کنید ، و از ارسال نظرات بیهوده خودداری کنید .

و...



توجه کنید که زدن این دکمه برای اون شخص خیلی مهم هست واصلا بی اهمیت نیست !

امیدوارم با خوندن این تاپیک فرهنگ تشکر کردن رو خوب اجرا کنید ...

با تشکر ...

[mohsen32]

چرا باید از کسی که لطفی به ما کرده سپاسگزاری کنیم؟

تشکر کنید تا انسانیتتان ثابت شود؛ معلوم است که نمی‌شود رویمان را بکنیم آن طرف و انگار نه انگار! اگر کسی کاری برایمان کرد یا کمکی به‌مان داد، باید از او تشکر کنیم. این، یکی از واضح‌ترین علامت‌ها برای تشخیص انسان بودن یکی است. واقعاً چطور باید توضیح بدهیم که کسی که مدام دلش می‌خواهد مورد لطف قرار بگیرد ولی حس تشکر کردن از آنها که به او لطف می‌کنند ندارد، آدم متمدن و انسانی نیست؟!

تشکر کنید تا محبوب و محترم باشید؛ چه کسی لذت می‌برد از دیدن آدمیزاد طلبکاری که هر چه برایش کنی، برنمی‌گردد یک «خیلی ممنونِ» خفیف بگوید؟ چه کسی کیف می‌کند از بودن با آدم پررویی که حتی به اندازه‌ گفتن یک «متشکرم» خشک و خالی هم باادب و سخاوتمند نیست؟

شکر کنید تا توی امتحان خدا کم نیاورید؛ اگر قرار بود خدا امتحانمان نکند، ما را اصلاً آدم خلق نمی‌کرد! فرشته خلقمان می‌کرد که نه شهوتی دارد و نه امتحانی. اما ما آدمیم ظاهراً، و بی‌تردید دو وقت امتحان خواهیم شد: یکی وقتهایی که همه چیزمان جور است و در رفاهیم، یکی هم وقتهایی که کمیتمان بدجور لنگ است و گرفتاریم. در این دومی، نباید بنای آه و زاری و بی‌صبری گذاشت و در آن اولی، نباید باد کرد و عین خیالمان نبود و شکر نعمت‌ها بی‌شکر نعمت‌ها! ما به اوستای خیاطی که می‌دانیم و همه هم می‌گویند کارش حرف ندارد، بی‌خودی مزد نمی‌دهیم؛ زمانی پولش می‌دهیم که لباس خوش‌قواره‌ای برایمان بدوزد. خدا هم قرار نیست بی‌محک، صندلی کسی را بردارد و وسط بهشت بگذارد!...

[hamid.M]

چند ماهی از راه اندازی انجمن ما میگذره
من سعی میکنم از اکثر تایپیک هایی که دوستان داخل انجمن میزنن تشکر کنم .