این مقاله دربارهٔ اعتقاد به مهدی در نزد شیعهٔ دوازده‌امامی است. برای اعتقاد مسلمانان به مهدی، مهدی را ببینید.
محمد بن حسننقش امام دوازدهم شیعه نام محمد بن حسن کنیه ابوالقاسم، احمد و ...[۱] لقب(ها) حجت، مهدی، قائم، بقیةالله، حجةالله، صاحب‌الزمان، المنتظَر، غائب، صاحب‌الأمر، ولی عصر، منصور، منتقم و ...[۲] زادروز نیمهٔ شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ هـ. ق. (۸۶۹ م).[۳][۴] برابر با دوشنبه، ۸ مرداد ۲۴۸ شمسی (سال کبیسه) زادگاه سامرا[۵] پدر حسن عسکری مادر نرجس خاتون یا صیقل طول عمر پیش از امامت: ۲۵۵ یا ۲۵۶(قمری) –۲۶۰ ه. ق. (به اعتقاد شیعه دوازده امامی)
[۶]
دوران امامت:
غیبت صغری، ۶۹ سال: ۲۶۰–۳۲۹ ه. ق. (به اعتقاد شیعه دوازده امامی)[۷]
غیبت کبری، از سال ۳۲۹ ه. ق. تاکنون (به اعتقاد شیعه دوازده امامی)[۸]الــلــه
محمد • علی • فاطمه • حسن • حسین
سجاد • باقر • صادق
کاظم • رضا • جواد • هادی
عسکری • مهدی
کاربر برتر مـاه
