مجموعه: روانشناسی زناشویی
دلایل بی حوصلگی زنان بالای پنجاه سال
مشاوران پاسخ دهند چرا خانم ها وقتی پا به سن می گذارند، بی حوصله می شوند؟ و توقع دارند شوهرشان تجدید فراش نکند؟ کمی آن ها را راهنمایی کنید.
این یک ویژگی انسانی است که افراد مسائل را از دید خود می بینند و گاه از نوع نگاه دیگری به یک موضوع غافل می شوند. بنابراین از شما دعوت می کنم درباره موضوع از نقطه نظر دیگری نیز تامل کنید. هر چند شما به طور دقیق سن همسر خود را بیان نکرده اید و منظور شما از کلمه «پا به سن گذاشتن» مشخص نیست اما با فرض محتمل تر، با توجه به نوع کلمه انتخابی تان، من سن بالای 50 سال را برای شما و ایشان در نظر می گیرم و بر این مبنا به سوال شما پاسخ می دهم.
دلایل بی حوصلگی زنان بالای 50 سال
دلایل مختلفی ممکن است هر فردی را دچار یأس و بی حوصلگی کند. این دلایل منحصر به سن یا جنسیت خاصی نیست و بنا به موقعیت افراد می تواند در هر سنی افراد را به خود مشغول کند. این دلایل منجر می شود فرد درباره امور بیرونی بی علاقه و بی حوصله شود و آن چه تاکنون برای او مورد علاقه بوده است، خوشایندی خود را از دست بدهد. علاوه بر آن، دوران رشد یک انسان از مراحل مختلفی تشکیل شده است مانند نوباوگی و نوپایی، کودکی، نوجوانی، جوانی و بزرگ سالی، میان سالی و سالخوردگی. زمانی که فرد به هر یک از این مراحل وارد می شود، ممکن است به دلیل پایان یافتن مرحله قبل و ورود به یک مرحله جدید از زندگی، با حالات جدیدی نیز دست و پنجه نرم کند که از دید اطرافیان او این گونه به نظر برسد که فرد مذکور همان فرد همیشگی نیست.
زنان به طور میانگین در سنین 50-55 سالگی علاوه بر ورود به یک مرحله جدید از زندگی، با تغییرات فیزیولوژیکی که منجر به یائسگی و قطع دوران قاعدگی و باروری در آنان می شود، نیز روبه رو خواهند شد. هرچند تغییرات فیزیولوژیکی ممکن است تا حد اندکی منجر به بی حوصلگی و به مقدار نه چندان محسوس حالات خلقی شود اما این اتفاق به خودی خود نمی تواند تغییر چشمگیری در خلق و روحیات زنان ایجاد کند. در صورتی که زنان از یک کانون حمایت کننده و همراه با محبت برخوردار باشند و ارزش خود را تنها وابسته به جوانی و باروری خود ندانند، دوران یائسگی حتی می تواند برای آنان دوران دلچسبی به حساب آید و آنان مشتاقانه خود را برای نوع جدیدی از تجربه زنانگی آماده سازند.
دلایل مختلفی ممکن است هر فردی را دچار یأس و بی حوصلگی کند
حل مشکل به جای تجدید فراش
رابطه زناشویی بدون شک یکی از پایدارترین روابط انسانی است که هر فردی ایجاد می کند. انتظار می رود همسران صمیمی ترین و باملاحظه ترین اشخاص در قبال یکدیگر باشند و بیش از هر فرد دیگری در لحظات ناخوشایند زندگی از یکدیگر حمایت کنند. بنابراین کاملا طبیعی است که انتظار تعهد متقابل درباره ایشان وجود داشته باشد. شما می توانید با افزایش محبت خود، فرصت حل مشکل ارتباطی را که میان شما و همسرتان ایجاد شده است، فراهم کنید.
سعی کنید محیطی فراهم کنید تا بتوانید در فضای مناسبی با او به گفت و گو بنشینید. درباره احساسات خود و این که از بی حوصلگی او خرسند نیستید، با ایشان صحبت کنید. در این گفت و گو می توانید بر ارزش همسرتان و سال های طولانی که با یکدیگر سپری کرده اید، تاکید و سعی کنید دلایل بی حوصلگی ایشان را جویا شوید. می توانید راه حل هایی برای بهتر شدن خلق ایشان پیشنهاد کنید و از او بخواهید راهکارهایی را که فکر می کنید می تواند او را خوشحال تر سازد، بیان کند. در نهایت در صورتی که با تلاش شخصی تان نتوانستید کمکی به ایشان کنید، از او بخواهید به همراه یکدیگر به یک زوج درمانگر مراجعه کنید. بدون شک تجدید فراش زمانی که با همسرتان زندگی می کنید، نه تنها کمکی به بهتر شدن ایشان و رابطه شما نخواهد کرد بلکه مشکلات را پیچیده تر می سازد.