از آدمهای خودستایی که آرزوهای شما را به ریشخند می گیرند، دوری کنید. حکیم ارد بزرگ
از طبیعت می توان ، امید و شوق به زندگی را آموخت. حکیم ارد بزرگ
اگر پرواز را باور کنی ، پر و بال خواهی گرفت. حکیم ارد بزرگ
امید به بهروزی و رشد را از خویش دریغ نکنید. حکیم ارد بزرگ
امید و شوق به زندگی ، پشت دروازه شهر آدمهای تحقیر شده و غمگین نمی ایستد. حکیم ارد بزرگ
آدم افسرده و ناامید ، ارزش توان و نیروی خویش را از یاد برده است ، باید به او کمک کرد ، تا دوباره خود و آرمانش را باز یابد. حکیم ارد بزرگ
آدمی می تواند ، بارها و بارها به شیوه های گوناگون ، قهرمان شود. حکیم ارد بزرگ
آرزوهای خویش را ارزشمند بدان که توان پرواز تو، به سوی آرمان هاست. حکیم ارد بزرگ
آرمان بزرگ ، همواره زاینده امید است. حکیم ارد بزرگ
آسیب دیده ، همیشه درهای آرزوهایش ، کوچک و کوچکتر می شود ، مگر با امید ، که زندگی ما را دگرگون می سازد. حکیم ارد بزرگ
با بدیهای دیگران ، دل خویش را به سیاهی نکشیم ، همواره نگاهمان ، به راستی باشد و مهربانی. حکیم ارد بزرگ
ترس از جدایی ، جدایی به بار می آورد. حکیم ارد بزرگ
جهان ، گستره ناامیدی نیست. حکیم ارد بزرگ
جهان دوست داشتنی است، همانگونه که ما دوست داشتنی هستیم. حکیم ارد بزرگ
در تاریکترین شب های ستم، روشنترین ستاره های رهایی زاده می شوند. حکیم ارد بزرگ
دیر تصمیم بگیرید ، اما آنگاه که گرفتید به اندک تندبادی ، رهایش نکنید. حکیم ارد بزرگ
زمانی که نیروهای درون خویش را انکار کنیم، نگرانی به دیدارمان می آید. حکیم ارد بزرگ
کشتن امید آدمیان ، کمتر از جنایت نیست. حکیم ارد بزرگ
نام دیگر کوچ ، امید است. حکیم ارد بزرگ
همواره امیدوار به زندگی بهتر و شرافتمندانه باشید ، هیچگاه توان خویش را انکار نکنید ، خود را دوست بدارید و برای بهروزی ، کوشش کنید. حکیم ارد بزرگ