اکسالیس گیاهی با برگ های زیبا و تزئینی می باشد که می تواند گزینه مناسبی برای آپارتمان ها باشد.
اکسالیس دارای برگ های بنفش یا سبز ساده و گاهی با مرکز ارغوانی می باشد.
برخی از اقلام آن نیز دارای گل های پرگلبرگ زرد رنگ هستند.
این گیاه دارای رشد سریع بوده، ولی اگر در شرایط کمبود فضا رشد آن کند می شود.
با وجود شباهت اسمی این گیاه با گیاه شبدر، اکسالیس از خانواده شبدر نبوده و گیاهی کاملا متفاوت می باشد.
این گیاه در برگ ها و ساقه های خود حاوی اسید اگزالیک می باشد که یک مکانیسم دفاعی برای گیاه محسوب می شود
این اسید باعث ترش مزه شدن برگ ها و شاخه ها شده تا علف خواران از آن تغذیه نکنند.



آبیاری:

در فاصله بین دو آبیاری باید سطح خاک خشک شود. آبیاری زیاد و ماندن آب در خاک باعث پوسیدگی ریشه و از بین رفتن گیاه می شود.
خشکی کشیدن نیز ابتدا باعث سوختگی و خشکی نوک و حاشیه برگ ها و پژمردگی گیاه می شود.
با کم شدن دما، نیاز به آبیاری کمتری دارد و نیاز غبارپاش برای ایجاد رطوبت ندارد.
خاک این گیاه باید خوب زهکشی و مرطوب باشد بهترین خاک مخلوطی از خاک باغچه برگ و ماسه و کود دامی می باشد.



نور:

شرایط سایه، نیم سایه برای رشد این گیاه مناسب است در صورتی که نور کافی باشد.
نور مصنوعی هم می تواند این گیاه را سال ها زنده و سرحال نگه دارد
اما به مقدار کافی اگر این گیاه در معرض نور مستقیم آفتاب قرار داشته باشد از بین خواهد رفت.



دما :

دمای مناسب بین 16 تا 25 درجه مناسب است اما تا حدود 36 درجه هم تحمل می کند.
این گیاه به طور کلی مناطق خنک را می پسندد و در برابر خنکی مقاوم است ولی در معرض گرمای شدید از بین خواهد رفت.
سرمای زمستان پیاز گیاه را آسیب نمیزند اما ساقه ها از بین می روند و با آمدن بهار دوباره سبز می شوند اگر در منزل نگهداری شود همیشه سبز خواهد ماند.



آبیاری :

هر وقت سطح خاک خشک شد آبیاری صورت بگیرد آبیاری زیاد باعث پوسیده شدن پیاز این گیاه می شود.



تکثیر :

از طریق پیاز تکثیر می شود و هر زمانی از سال در مکانی سایه و خنک و خاکی مرطوب می توانید اقدام به کاشت کنید.
لازم به ذکر است که این گیاه خیلی مقاوم بوده و هیچ آفت و مریضی ای آن را تهدید نمی کند.
در کل گیاهی کم توقع و بی دردسری است و می توان به راحتی در منزل نگهداری کرد.