آدم های کمی هستند که می دانند تنهایی یک نفر حرمت دارد.
همین طور بی هوا سرشان را پایین نمی اندازند و بپرند وسط تنهایی آن فرد.
چون خوب می دانند که اگر آمدند،باید بمانند.تا آخرش باید بمانند.
آنقدر که دیگر تنهایی وجود نداشته باشد.
وگرنه مسافرها همیشه موقع خداحافظی،تنهایی را هزار برابر می کنند!
خداحافظ
این قصه هم رسیده به پایان خداحافظ
جان شما و خاطره هامان خداحافظ
من می روم بدون تو اما دعایم کن
در اولین تراوش باران خداحافظ
کاربر برتر مـاه
