هیچ دو نفری نیستند که بینشان اختلاف نظر به وجود نیاید و این مساله در زوج هایی که به تازگی با هم ازدواج کرده اند هم بیشتر دیده می شود. اما ندانستن راه و رسم مدیریت این تفاوت ها باعث می شود که زن و مرد جوان تسلیم تفاوت هایشان شوند و میانه شان شکراب شود.با این حساب، شاید بد نباشد یاد بگیرید با این تفاوت ها کنار بیایید. تفاوت هایی که طبیعی هستند و از شخصیت شما، سبک زندگی، خانواده ای که در آن بزرگ شده اید و تجربیاتی که داشته اید نشات می گیرد. برای مدیریت کردن این تفاوت ها، اول باید بپذیرید که تفاوت، چیز وحشتناکی نیست و همه آدم ها با هم تفاوت هایی دارند حتی بچه های یک خانواده که از نظر ژنتیکی و تربیتی و محیط زندگی، شرایط مشابهی داشته اند.
بعد از آن باید مهارت یاد بگیرید. اولین مهارتی که لازم است زوجین کسب کنند تا زندگی آرامی داشته باشند مهارت گفت‌وگوست. همسرانی که مهارت گفت‌وگو با یکدیگر را ندارند بیشتر می‌خواهند با هم بحث کنند و نتیجه این است که یک مسئله کوچک را به مسئله‌ای پیچیده تبدیل می‌کنند.
بحث یا گفت‌وگو
توجه داشته باشید بحث کردن با گفت‌وگو کردن متفاوت است؛ در بحث کردن فرد می‌خواهد بگوید حرف من درست است و به جای این که خوب بشنود می‌خواهد جواب بدهد و طرف مقابل را هرطور شده زیر سوال ببرد و خودش را ثابت کند. در حالی که در گفت‌وگو هر دو نفر می‌خواهند به موضوع مشترکشان فکر و به صورتی صحبت کنند که به نتیجه ای برسند و از یکدیگر چیزی یاد بگیرند و به این فکر نمی‌کنند که حرف کدام طرف درست است و کدام طرف، صحبت ناعادلانه یا غیر معقولی دارد.
وش گفت‌وگوی سازنده
۱ – شنونده خوبی باشید: تا وقتی کسی یاد نگیرد خوب بشنود نمی‌تواند خوب مسئله را حل کند.۲ -خشم خود را کنترل کنید: هر وقت عصبانی و ناراحت هستید درباره موضوعی با هم صحبت نکنید. زمانی با هم گفت‌وگو کنید که فضا آرام باشد و وقت مناسبی را برای گفت‌وگو با هم در نظر گرفته باشید؛ یعنی این‌که به محض به وجود آمدن مشکل، سعی نکنید هر طور شده درباره آن حرف بزنید بلکه زمانی مناسب را تعیین کنید تا با آرامش درباره آن صحبت و گفت‌وگو کنید.
۳ -از موضع قدرت با هم حرف نزنید: از دستور دادن، باید و نباید کردن، توهین و تحقیر طرف گفت و گوی خود بپرهیزید.
۴-درباره موضوع واحد حرف بزنید: هر وقت تصمیم گرفتید گفت‌وگو کنید فقط درباره یک موضوع حرف بزنید و چند مسئله را مطرح نکنید.
5- احساس شرم و گناه و خجالت را برای طرف مقابل به وجود نیاورید: چنانچه با طرف مقابل خود، دچار مشکلی شده اید، هرگز نباید به گونه ای صحبت کنید که دیگری را دچار احساس خجالت، گناه یا شرمندگی کنید. طعنه و کنایه را نیز باید از لحن و کلامتان حذف کنید.
6- دیگری هم حق دارد: به طرف مقابل خود اجازه بدهید تا از ناراحتی ها و مشکلاتش صحبت کنند. تخلیه روانی، فرد را برای طرح یا پذیرش مسائل متفاوت و سپس حل مشکلات، آماده تر می کند.
7- عذرخواهی مشکل نیست: در زمان حل اختلاف زناشویی، چنانچه فرد متوجه اشتباه خود بشود، بهتر است فوری با یک جمله که حاکی از ندامت و عذرخواهی اوست مسئله را ختم به خیر کند. «عذرخواهی» نه تنها فرد را کوچک نمی‌کند، بلکه دیگران را متوجه انعطاف و دقت نظر او نیز می‌سازد. حال چنانچه لزومی‌به عذرخواهی هیچ کسی مشاهده نشد، توافق و به قول معروف، کنار آمدن با هم، مسیری تازه برای رفع سوء تفاهمات و برقراری ارتباطات جدید خواهد بود.
8- هربار، فقط یک موضوع را مطرح کنید: برای هر مشکل، یک جلسه مشخص را اختصاص دهید. چرا که در صورت صحبت و طرح همه ناراحتی ها و مشکلات در یک جلسه، نه تنها راه حلی حاصل نخواهد شد، بلکه به لحاظ یادآوری و تداعی یا درهم پیچیدگی ناراحتی ها، دامنه اختلافات وسعت بیشتری خواهد گرفت.
گفت‌وگو به علاوه نتیجه گیری
اگر در بیشتر مواقع صرفاً گفت‌وگو درباره یک مشکل، هرچند اصولی انجام شود، کارساز نخواهد بود. سعی کنید بعد از اتمام گفت‌وگو، با همفکری به نتیجه برسید و گفت‌وگوی خود را جمع بندی کنید. این را به یاد داشته باشید که گفت‌وگوی سازنده گفت‌وگویی است که در آن علاوه بر بحث، پیشنهادهایی برای حل موضوع مورد مناقشه نیز داده شود.


تبیان