بدبخت کسی است ، که نمی تواند ناراستی خویش را درست کند. حکیم ارد بزرگ
بدترین مردم شهر، آب دهان خود را در کوچه و خیابان می اندازند. حکیم ارد بزرگ
بدخو ، زندگی اش کوتاه است. حکیم ارد بزرگ
بدخواهان را با فراموشی و دوری ، نابود کن. حکیم ارد بزرگ
بدکار ، نخستین و آخرین مردار کردار خویش است. حکیم ارد بزرگ
بدگویی ، رسوایی در پی دارد. حکیم ارد بزرگ
بدگویی از دیگران هنر نیست ، یاد بگیریم که خود ، درستکردار و انسان باشیم. حکیم ارد بزرگ
بدهکار ، فر و جایگاه خویش را به بازی گرفته است. حکیم ارد بزرگ
برای آنکه به فرودستی گرفتار نشوی، دست گیر آدمیان شو. حکیم ارد بزرگ
برای رستگاری ، همواره نگاهت به راستی باشد و درستی. حکیم ارد بزرگ
برای سرزمینی که روشنفکرش ، همواره سخن فرمانروایان زیاده خواه را ، آیینه وار تکرار می کند ، باید گریست. حکیم ارد بزرگ
برای نزدیکی و همگرایی خاندان خویش ، باید دستگیر یکدیگر شویم. حکیم ارد بزرگ
بسیاری از آدمیان ، اسیر واژگان بد خویش هستند. حکیم ارد بزرگ
بسیاری از جنگ ها ، بازتاب نا آگاهی است. حکیم ارد بزرگ
بسیاری از ستیزها ، برآیند دردها و گریه های دوران خردسالی است. حکیم ارد بزرگ
به آینده سرزمینی که جوانانش ، دارای اندیشه صوفیگری و گوشه گیری هستند ، امیدی نیست. حکیم ارد بزرگ
به هر اندازه دیگران را گرامی بداریم ، بزرگی و مهر آنها را بدست آورده ایم. حکیم ارد بزرگ
بهترین آدمیان ، آنانی هستند که گوهر مهربانی درونشان همواره جلوه گر است. حکیم ارد بزرگ
کاربر برتر مـاه
