دوری از آرمان و هدف ، آشفتگی و پریشانی روان ما را در پی دارد. حکیم ارد بزرگ

روان ، همواره تشنه پرواز و بالا بردن خواسته های آدمی است ، این سرشت خوب ، همان ریشه بالندگی آدمیست. حکیم ارد بزرگ

روان آدم های شاد ، از بیماری و نابودی ، به دور است. حکیم ارد بزرگ

روان پاک ، برای همگان ، آرزوی بهروزی و شادمانی می کند. حکیم ارد بزرگ

روان خویش را ، بازیچه دست داستان سرایان دیو سیرت نکنیم. حکیم ارد بزرگ

روان زخمی ، در تنهایی ، عفونی و خطرناک می گردد ، باید وارد گروه های فعال اجتماعی و شاد شد. حکیم ارد بزرگ

روان شایستگان ، به پدید آورندگی و آفرینش گرایش دارد. حکیم ارد بزرگ

روان مردگان و زندگان ، در یک گردونه می چرخد. حکیم ارد بزرگ

سرزمین روان ما ، میدان کینه توزی ، و دشمنی های بیهوده نیست. حکیم ارد بزرگ

غرور و فروتنی ، هر دو بخشی از نیازهای آدمی هستند. حکیم ارد بزرگ

فروتنی به جا و درست ، ما را خواستنی و دوست داشتنی می کند. حکیم ارد بزرگ

فروتنی در برابر گردن کشان ، نادرست است. حکیم ارد بزرگ

فروتنی و غرور بی جا ، به یک اندازه چندش آور هستند. حکیم ارد بزرگ