بدترین گونه خنده، لبخند به جوک های زهرآگین قومی و زبانی است همه مردم یک سرزمین باید به هم ببالند و دستان هم را برای رشد و بالندگی بگیرند، پیش از آنکه جوی خون از پس این خنده های نفرین شده جاری شود. حکیم ارد بزرگ

برآیند ساختن و پرداختن به جوک های قومی و زبانی ، می شود بیگانه پرستی مردمی که، آنها را به ریشخند گرفته اند. حکیم ارد بزرگ


برخی از آدم های ناراست می گویند: ما تنها به سخن، دیگران را مسخره می کنیم! حال آنکه در دل دوستشان داریم ، "اُرُد" به آن ها می گوید: واژه ها دارای توان بسیار هستند و رستاخیزها برپا نموده اند، واژگان خویش را به ادب بیاراییم و با بزرگداشت یکدیگر شاد شویم و به آینده امیدوار. حکیم ارد بزرگ


بزم ها گوارا، که گیتی بزمی بزرگ برای آراستن خویش و آیندگان است. حکیم ارد بزرگ

به اُرُد می گویند بخشنده ترین آدمها چه کسانی هستند ؟ می گویم : مهربانان بخشنده اند کسانی که لبخندشان را ، نگاه پر امید و واژگان پر مهرشان را، به ما می بخشند و به زندگی، دلگرممان می سازند. حکیم ارد بزرگ

پدر و مادر با بردباری همواره پیگیر آموزش درست به فرزند باشند و در این راه به او انساندوستی و مهر به گیتی را آموزش دهند و پیش از آنکه آسیب ببیند، آگاهش سازند. حکیم ارد بزرگ

پدر و مادر دانا، پیش از آنکه فرزندشان در گردآب تباهی گرفتار شود او را از چیستی کارهای اشتباه آگاه می سازند، چون آنگاه که فرزندشان در پیچ و تاب هولناک نابکاری گرفتار شد، سخن دلسوزانه هزار "اُرد" هم به کار نمی آید. حکیم ارد بزرگ
تنها نادان ، از مسخره نمودن دیگران ، شاد می شود. حکیم ارد بزرگ


جوک های زهرآگین قومی و زبانی، به پیدایش پدیده اسطوره شکنی قهرمانان ملی می انجامد. حکیم ارد بزرگ