اشک

[parichehr]

با عبور از کنار آن فواره هر بار


سیل اشک است که جاری می شود


ماتم و عشق است که پر و خالی می شود


جان بی تو به لب آمدست دیگر

این همان اشک است که بر گونه راهی می شود