دعا کن!

[!sh@yl!n!]

در روياهايم ديدم كه با خدا گفت و گو ميكنم
خدا پرسيد: پس تو مي خواهي با من گفت و گو كني؟
من در پاسخش گفتم : اگر وقت داريد
خدا خنديد
وقت من بي نهايت است
در ذهنت چيست كه ميخواهي از من بپرسي؟
پرسيدم:چه چيز بش شما را سخت متعجب مي سازد؟
خدا پاسخ داد:كودكي شان
اينكه آنها از كودكي شان خسته مي شوند
عجله دارند كه بزرگ شوند
و بعد دوباره پس از مدت ها آرزو ميكنند كه كودك باشند
اينكه آنها سلامتي خود را از دست ميدهند تاپول به دست آورند
و بعد پولشان را ازدست ميدهند تا دوباره سلامتي خود را به دست آورند
اينكه با اضطراب به آينده مينگرند
و حال را فراموش ميكنند
و بنابراين نه در حال زندگي ميكنند و نه در آينده
اينكه آنها به گونه اي زندگي ميكنند كه گويي هرگز نمي ميرند
وبه گونه اي مي ميرند كه گويي هرگز زندگي نكرده اند
دست هاي خدا دستانم را گرفت
براي مدتي سكوت كرديم
ومن دوباره پرسيدم
به عنوان يك پدر ميخواهي كدام درس هاي زندگي را
فرزندانت بياموزند؟
او گفت: بياموزند كه آنها نمي توانند كسي را وادار كنند كه عاشقشان باشد
همه كاري كه آنها مي توانند بكنند اين است كه
اجازه دهند كه خودشان دوست داشته باشند
بياموزند كه درست نيست خودشان را باديگران مقايسه كنند
بياموزند كه فقط چند ثانيه طول ميكشد تا زخم هاي عميقي در قلب آنان كه دوستشان داريم
ايجاد كنيم
اما سال ها طول ميكشد تا آن زخم ها را التيام بخشيم
بياموزند ثروتمند كسي نيست كه بيشترين ها را دارد
كسي است كه به كمترين ها نياز دارد
بياموزند كه آدم هايي هستند كه آنها را دوست دارند
فقط نمي دانند كه چگونه احساساتشان را نشان دهند
بياموزند كه دونفر مي توانند با هم به يك نقطه نگاه كنند
وآن را متفاوت ببينند
بياموزند كه كافي نيست فقط آنها ديگران را ببخشند
بلكه آنها بايد خود را نيز ببخشند
من با خضوع گفتم
از شما به خاطر اين گفت و گو متشكرم
آيا چيز ديگري هست كه دوست داريد فرزندانتان بدانند؟
خداوند لبخندي زد و گفت
فقط اينكه بدانند من اينجا هستم

[!sh@yl!n!]

گفتگو با خدا


در رویاهایم دیدم که با خدا گفتگو می کنم.
خدا پرسید
تو می خواهی با من گفتگو کنی؟
من در پاسخش گفتم:
اگر وقت دارید!
خدا خندید:
وقت من بی نهایت است.
پرسیدم :
چه چیز بشر، شما را سخت متعجب می سازد؟

خدا پاسخ داد :
کودکی شان،
اینکه آنها از کودکی شان خسته می شوند،
عجله دارند که بزرگ شوند،
بعد دوباره بعد از مدت ها،آرزو می کنند که کودک شوند...
اینکه سلامتیشان را از دست می دهند تا به ثروت برسند،
و بعد ثروتشان را می دهند تا دوباره سلامتی خود را بدست آورند.
اینکه با اضطراب به آینده نگاه می کنند،
و حال را فراموش می کنند
نه در حال به سر می برند و نه در آینده
به گونه ای زندگی میکنند که گویی هرگز نمی میرند
و به گونه ای می میرند که گویی هرگز زندگی نکرده اند.
گرمی دستان خدا را در دستانم حس کردم.
هر دو سکوت کردیم.
من پرسیدم:
دوست داری بندگانت کدام درسهای زندگی را بیاموزند؟
او گفت:
بیاموزوند که آنها نمی توانند کسی را وادار کنند که عاشقشان باشد ،
همه کاری که آنها می توانند بکنند این است که اجازه دهند خودشان دوست داشته باشند.

بیاموزند که فقط چند ثانیه طول می کشد که زخمهای عمیقی در قلب آنان که دوستشان دارند ایجاد کنند
ولی زمانی زیاد می خواهد تا آن زخمها را التیام بخشیم.
بیاموزند ثروتمند کسی نیست که بیشترین ها را دارد،
بلکه کسی است که به کمترین ها رضایت می دهد.
بیاموزند آدمهایی هستند که دوستشان دارند،
فقط نمی توانند احساساتشان را نشان دهند.
بیاموزند دو نفر می توانند با همدیگر به یک نقطه نگاه کنند،
ولی آن را متفاوت ببینند.
بیاموزند کافی نیست که تنها دیگران را ببخشند،
بلکه باید خود را نیز ببخشند.
و با تمام اینها بدانند که من همیشه با آنها هستم،دوستشان دارم و از دور مراقبشان هستم...

[!sh@yl!n!]

الهی!

تو مارا ضعیف خواندی

از ضعیف چه آید جز خطا؟

و مارا جاهل خواندی!

و از جاهل چه آید جز جفا؟

و تو خداوندی کریم . لطیف!

از کریم و لطیف چه سزد؟

جز از کرم و وفا وبخشیدن عطا.

[!sh@yl!n!]

از خدا خواستم عادت*هاي زشت را تركم بدهد.

خدا فرمود:خودت بايد آنها را رها كني.



I asked god to take away my habit

God said, no

It is not for me to take away, but for you to give it up



از او درخواست كردم فرزند معلولم را شفا دهد.

فرمود: لازم نيست، روحش سالم است؛

جسم هم كه موقت است.







I asked god to make my handicapped child whole

God said, no

body is only temporary



از او خواستم لااقل به من صبر عطا كند.

فرمود: صبر، حاصل سختي و رنج است.

عطاكردني نيست، آموختني است.





I asked god to grant me patience

God said, no

Patience is a byproduct of tribulation

It isn't granted, it is learned



گفتم: مرا خوشبخت كن.

فرمود: نعمت از من خوشبخت شدن از تو.





I asked god to give me happiness

God said, no

I give you blessings

happiness is up to you



از او خواستم مرا گرفتار درد و عذاب نكند.

فرمود:

رنج از دلبستگي*هاي دنيايي جدا و به من نزديک*ترت مي*كند.





I asked god to spare me pain

God said, no

Suffering draws you apart from worldly cares and brings you closer to me



از او خواستم روحم را رشد دهد.

فرمود: نه تو خودت بايد رشد كني.

من فقط شاخ و برگ اضافي*ات را هرس مي*كنم تا بارور شوي.



I asked god to make my spirit grow

God said, no

You must grow on your own

But I will prune you to make you fruitful





از خدا خواستم كاري كند كه از زندگي لذت كامل ببرم.

فرمود: براي اين كار من به تو زندگي داده*ام.





I asked god for all things that I might enjoy life

God said, no

I will give you life, so that you may enjoy all things





از خدا خواستم كمكم كند همان*قدر كه او مرا دوست دارد، من هم ديگران را دوست بدارم.

خدا فرمود: آها، بالاخره اصل مطلب دستگيرت شد!





I asked god to help me love others, as much as He loves me

God said: Ahah, finally you have the idea

[!sh@yl!n!]

ای خدای بزرگ
هر روز به یادمان بیاور
که از میان همه ي نعمت هایی که به ما ارزانی داشته ای
بالاترین آن محبت است ...

خدایا
دل هامان را بگشا
نه فقط به روی نزدیکان مان
بلکه به روی همه انسان ها ...

ای خدای مهربان
یاری مان کن تا دیر قضاوت کنیم و زود ببخشیم
یاری مان کن تا شکیبایی ، همدلی و مهربانی کنیم ...

[!sh@yl!n!]

خدايا
مي دانم كه گناهانم بسيار است و نابخشودني
ولي تو آن قدر مهرباني كه بر بزرگترين گناهان نيز قلم عفو مي كشي
مرا ببخش
به خاطر تمامي گناهان كوچك و بزرگم
چرا كه جز تو يار و پناهي ندارم

[!sh@yl!n!]

دفتر چه قسط هایم را ورق میزنم تمامی ندارد ! تا آخر عمرم بدهکار رحمتت هستم ای خدای مهربونم .

[!sh@yl!n!]

خدايا:
خدايا:
خدايا....!!!

چه صبور و چه آرام است دريا اي كاش!!!

من هم دريا بودم!!!!!!!!!!!!!!!!!!..................!!!!!! !!!!! اي كاش بودم.

[!sh@yl!n!]

خدايا قلبم را از تمام کينه ها پاک کن که غير از تو کسي را بر اين کار

قادر نيست.

خداوندا به من صبري ده که بر سيلي دشمنان بخندم و با خنجرهاي

دوستان به رقص آيم.

خدايا شرکم را به يکتاييت ، ضعفم را به قدرتت، جهلم را به علمت،

حماقتم را به حکمتت،

گناهانم را به رحمتت، عصيانم را به عزتت، تيرگي دلم را به نورت،

بي حرمتي هايم را به قداستت،

تنگ دستي و بخلم را به کرمت و ناسپاسي ام را به لطفت ببخش.

خدايا به خير و شر خود آگاه نيستم به علمت و به رحمتت هر آنچه خير من در

آن است بر من فرو فرست و هر آنچه شري براي من در آن است

از من دور گردان.

خدايا به من يقيني ده که جز تو در هستي هيچ چيز نبينم.

خدايا به من دلي ده که جز مهر تو در آن هيچ مهري را راه نباشد.

خدايا به من قلبي ده که دوست داشته باشم هر آنچه آفريده توست.

خدايا به من زباني ده که جز بر حمد تو گويا نگردد.

خدايا هر آنچه دارم از آن توست پس آنچه خير من است بر زبانم جاري کن تا از

تو تمنايش کنم که خود بسيار نادانم.

خدايا خواسته هايم بسيارند ولي هيچ چيز در قبال آنها ندارم. پس تو از مخزن

بي انتهاي کرمت آنها را به من عطا کن

[!sh@yl!n!]

حرف ها دارم اما واژه ای ندارم ، که اگر واژه ای داشتم ؛


و اگر واژه توان داشت ! تو را می گفتم ...


واژه هایی در سر می پرورانم برای حرف هایم با تو اما خلوتی ندارم ؛


که اگر خلوتی بود و دلی ...


خلوتی نیست که اگر بود و تو را داشت ...


دلی دارم اما بی خلوت ، بی تو ، بی واژه ! پر از سکوت ! پر از تنهایی !


از خاطره هایم می گذرم ، تو نیستی ، حتی در خاطره هایم نیستی ! کجایی پس ؟!


فاصله ی بین من و تو کم است ، زیاد نیست ، فقط از اینجا تا خدا !


شاید خدایی که در این نزدیکی ست !


و شاید خدایی که برای خواستنش هزار و یکشب قصه ی غصه ی دلتنگی و اشک هایم کم است !